دختر هشت سالهای دارم که نماز خواندن و انجام اعمال دینی برای او بسیار سخت است و همیشه میگوید من به سنّ تکلیف نرسیدهام. آیا باید او را تا سنّ نه سالگی آزاد بگذارم یا به او سخت بگیرم؟
توصیهی ما به والدین این است که در عرصهی عبادت نه به فرزندانشان سخت گیری کنند و نه آنها را آزاد بگذارند؛ بلکه حدّ میانه را رعایت کنند.
نکاتی در مورد میانهروی والدین:
الف: تبیین درست واقعیّت
پدر و مادر باید از همان ابتدا فرزند خود را با واقعیت نماز آشنا کنند؛ به این صورت که در کنار بازگو کردن فواید نماز، از سختی های آن نیز صحبت کنند. البته باید توجّه داشته باشند که وقتی از سختی نماز صحبت میکنند نباید آن را بزرگ جلوه دهند، زیرا ممکن است تصویری بدی در ذهن آنها ایجاد شود.
ب. فراهم کردن بستر و زمینه
پدر و مادر باید در موقع نماز محیط خانه را برای انجام این فریضهی الهی آماده کنند. مهمترین نکته برای مهیّاء کردن محیط خانه این است که آنها عوامل حواس پرتی را از بین ببرند.
ج. ترغیب و تشویق
نکتهی سوّم این است که والدین فرزندانشان را به نماز خواندن ترغیب کنند؛ به این صورت که وقتی بچّه آمادهی نماز خواندن شد، پدر یا مادر او را تشویق کنند و از این بابت ابراز خوشحالی کنند.
د. الگودهی
یکی دیگر از نکات مهم در این زمینه الگودهی به فرزندان است. بچّهها باید در زمینهی عبادت الگویی از جنس همسالان خود داشته باشند تا بتوانند به راحتی از آنها الگوبرداری کنند. البته باید توجّه داشت که پدر و مادر هیچ وقت نباید فرزندان خود را با شخص دیگر مقایسه کنند؛ بلکه آنها فقط باید کار طرف مقابل را در نظر بچّه خوب جلوه دهند.
و. افزایش دانش و آگاهی
آخرین نکته برای میانه رَوی آن است که بزرگترها باید دانش نماز خواندن را در بچّهها افزایش دهند؛ به این صورت که گاهی اوقات حلقههای بحثی را تشکیل دهند و به بیان مسائل نماز بپردازند.
پاسخ دهید