موضوع علم کلام اعتقادات دینى است و متکلّم در شش بخش به فعالیت مى‌پردازد: استنباط آموزه‌هاى اعتقادى، تبیین، تنظیم، اثبات ‏آنها، پاسخ به شبهات و نقد و بررسى مکاتب معارض. این مقاله به بررسى روشهاى تبیین در علم کلام اختصاص دارد. تبیینْ بیان گزاره‌هاى ‏استنباط‌شده به زبان مخاطب است، به گونه‌اى که براى وى قابل فهم باشد. هر تبیینى نیازمند رعایت شروطى چون: رعایت سطح فهم و ‏پیش‌فرضهاى مخاطب، لحاظ موضوع و محتواى مورد تبیین، لحاظ شرایط زمان و مکان و در نهایت لحاظ شروطى نسبت به تبیین‌گر است. در ‏تبیین مى‌توان از روشهاى مختلف بهره گرفت که اهم آن عبارت‌اند از: تعریف مفردات، ذکر تاریخچه، ذکر مبانى، بیان لوازم، مطرح کردن ‏احتمالات مختلف و برگزیدن احتمال درست، طرح سؤال و بیان مثال و تشبیه.‏