نویسنده در این مقاله، پس از تبیین نقش اهل بیت : در تعلیم قرآن، روشهاى ائمّه : را در آموزش معانى و مفاهیم قرآن به مخاطبان، ‏در دو عنوان کلّى مستقیم و غیر مستقیم، بررسى کرده‌است. پرسش و پاسخ، جدال احسن، مناظره، از روشهاى مستقیم فعّال‌اند؛ و خطابه، موعظه و ‏نوشتار در شمار روشهاى مستقیم غیرفعّال جاى مى‌گیرند. نویسنده سپس، به شیوه‌هاى عرضه مطالب در قرآن کریم، پرداخته و از مواردى مانند: ‏دعوت به مشاهده عینى وقایع، تصویرسازى، قصّه‌گویى، تمثیل و ارائه الگو سخن گفته‌است.‏