ابن ابی الحدید آورده است:
بسیاری از مردم، سخنان سوزناک فاطمه (ع) را در سوگ و فراق پدرش در روز وفات و پس از آن، روایت کردهاند همهی این سخنان با واپگانش، مشهور و در کتابها نوشته شده است. از جمله، این سخن که فرمود: ای پدر! بهشت جاویدان جایگاه تو است، تو در نزد صاحب تخت و عرش منزل داری ای پدر! جبرئیل تو را در برمیگیرد و میپوشاند و پس از این، دیگر تو را نمیبینم.
برخی از مردم میگویند: در رنجنامهی حضرت فاطمه (ع) که در فراق پدر پرداخته نوعی تظلم و تألم ـ دادخواهی از ظلم مردم ـ و اظهار درد و رنج برای امری که پیش آمده بود ـ غصب خلافت ـ به چشم میخورد، و خدای متعال به صحت این گفته داناتر است.
شیعیان روایت کردهاند که: برخی از اصحاب و یاران پیامبر اکرم (ص) گریهها و نالههای طولانی آن حضرت را ناخوش داشتند و آن بانو را از گریه باز میداشتند. آنان، دستور دادند تا حضرت از مجاورت مسجد کناره گرفته در گوشهای از مدینه گریه کند.
قال ابن أبی الحدید:
و قد روى کثیر من النّاس ندبه فاطمه (ع) أباها یوم موته و بعد ذلک الیوم، و هی ألفاظ معدوده مشهوره، منها: یا أبتاه! جنه الخلد مثواه، یا أبتاه! عند ذی العرش مأواه! یا أبتاه! کان جبرئیل یغشاه! یا أبتاه لست بعد الیوم أراه!».
و من النّاس من یذکر إنّها کانت تشوب هذه الندبه بنوع من التظّلم و التألمّ لأمر یغلبها. و الله أعلم بصحّه ذلک.
و الشّیعه تروی أن قوماً من الصّحابه أنکروا بکاءها الطّویل و نهوّها عنه، و أمروها بالتنحّی عن مجاوره المسجد إلى طرف من أطراف المدینه.[۱]
[۱] ـ شرح نهج البلاغه ۱۳: ۴۳٫
پاسخ دهید