قاضی نعمان از امام صادق (ع) روایت کرده که:

فاطمه (ع) پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) در بستر بیماری افتاد ضعیف و لاغر شد، گوشت تنش آب گشت و مانند یک شبح و خیال می‌نمود و از اندوه فراق پدر، پوستی بر استخوان شده بود.

روی القاضی نعمان المصریّ:

عن الصّادق (ع) أنّها لزمت الفراش ـ بعد ما قبض رسول الله (ص) ـ و نحل جسمها و ذاب لحمها حتّی صارت کالخیال و صارت عظماً لیس علیه إلّا جلده.[۱]

 

[۱] ـ دعائم الإسلام ۱: ۲۳۲ نقلاً بالمعنی، و یأتی تمام الحدیث فی فصل الاحتضار.