ابن ابی الحدید به سند خود از داود بن مبارک، روایت کرده که گفت:
هنگامی که با گروهی از مکّه معظمه باز می‌گشتیم. عبدالله بن موسی بن عبدالله به حسن بن حسن نزد ما آمده از او، درباره‌ی برخی مسائل پرسیدیم و من نیز یکی از پرسشگران بودم. از او درباره‌ی ابوبکرو عمر، پرسیدم او گفت: از جدّم عبدالله بن حسن بن حسن در این‌باره پرسیده شد او جواب داد: مادرم صدیقه زهرا (ع)، دختر پیامبر مرسل (ص). بود او در حالی از دنیا رفت که بر شخصی، خشمناک بود ما نیز بر خشم او، خشمناک هستیم و هرگاه او خشنود شد، ما نیز خشنود می‌شویم.
روی ابن أبی الحدید:
عن الجوهریّ أنّه قال: أبوبکر و حدّثنی المؤمّل بن جعفر، قال: حدّثنی محمّد بن میمون، عن داود بن المبارک، قال: أتینا عبد الله بن موسى بن عبد الله بن حسن بن الحسن و نحن راجعون من الحجّ فی جماعه، فسألناه عن مسائل، و کنت أحد من سأله، فسألته عن أبی بکر و عمر، فقال: سئل جدی عبد الله بن الحسن بن الحسن عن هذه المسأله فقال: کانت أمّی صدّیقه بنت نبیّ مرسل، فماتت و هی غضبى على إنسان فنحن غِضاب لغضبها، و إذا رضیت رضینا.[۱]
[۱]ـ شرح نهج البلاغه ۱۶: ۲۳۲٫
پاسخ دهید