به‌راستی چرا آن‌گونه که از تاریخ برمی‌آید مردم کوفه على‌رغم دعوت اولیه از سیدالشهدا (ع) از یارى و همراهى حضرت نه‌تنها سر باز زدند بلکه در کنار دشمنان امام (ع) قرار گرفتند؟ در مراحل تاریخى پیش از عاشورا و پس‌ازآن نیز چنین رفتارهایى را از مردم کوفه در تاریخ سراغ داریم. آیا به‌راستی متن مردم کوفه و توده آنان چنان‌که معروف است، همین‌گونه بوده‌اند و آیا به‌راستی در کربلا کسانى که در مقابل امام حسین (ع) شمشیر کشیدند، همه از بدنه و متن اصلى مردم کوفه بودند؟ برخى صاحب‌نظران چنین نگاهى به کوفه ندارند ولی نگاهی که نوعاً به مردم کوفه مى‌شود همان است که در اذهان عمومى نیز وجود دارد. مقاله‌اى که پیش روى دارید از همین منظر معروف به مردم کوفه نگریسته است. نویسنده در مقاله خود، در پى یافتن پاسخ مستدل به این پرسش است که چه عوامل و زمینه‌هایى در جامعه و آحاد مردم کوفه، سبب جدایى آنان از یاری‌رساندن سیدالشهدا (ع) شده است. وى پیشینه مردم کوفه قبل از حادثه کربلا را بى‌وفایى، جهاد گریزى و تن دادن به ننگى که با شهادت امیرالمؤمنین (ع) و امام مجتبى (ع) دامن‌گیرشان شده مى‌داند. نویسنده علل و عوامل ریزش کوفیان از گرد امام حسین (ع) را دنیاخواهى، وحشت از اختناق امویان، وابستگى مردم به حکومت، تابع احساسات بودن، نظام ناپذیرى کوفیان و ابن‌الوقت بودن آنان مى‌داند و براى نمونه، سه مصداق را نیز بازگو می‌کند.