من مادر دو پسر ۲ ساله و ۸ ساله هستم و فرزندان خود را خیلی دوست دارم. امّا گاهی اوقات از دست آن‌ها خیلی عصبانی میشوم و پرخاش میکنم؛ امّا بعد از چند لحظه پشیمان میشوم. لطفاً به من بگوید چه کاری انجام دهم که در برابر شیطنت بسیار زیاد آن‌ها صبور باشم؟
راه‌کارها:
الف. دوری از محیط در هنگام عصبانیت
شاید یکی از دلایل عصابی شدن مادرها این باشد که آن‌ها به رفتار فرزندانشان زیاد توجّه دارند؛ مثلاً گاهی اوقات مادر در گوشه‌ای از خانه مشغول انجام کاری است و در همان موقع بچّه‌ها شروع به شیطنت می‌کنند؛ او در ابتدا به آن‌ها تذکر می‌دهد و بعد عصبانی می‌شود. توصیه ما این است که اگر بچّه‌ها به خود آسیب نمی‌رسانند، مادر محیط خود را تغییر دهد؛ البته نه به صورت قهر و عصبانیّت، بلکه به آرامی بلند شوند و به اتاق دیگر برود.
ب. دائم الوضو بودن و تلاوت قرآن
چه خوب است که مادران همیشه در عرصه‌ی تربیت با وضو باشند؛ چراکه دائم الوضو بودن به انسان آرامش می‌دهد؛ همچنین آن‌ها می‌توانند روز خود را با تلاوت آیه‌ای از آیات قرآن شروع کنند.
ج. فرزندان خود را درک کنیم
پدر و مادرها باید توجّه داشته باشند که فرزندانشان هنوز کودک هستند و نباید مانند بزرگ‌ترها با آن‌ها رفتار کنند؛ مثالاً نباید انتظار داشته باشند که وقتی به آن‌ها می‌گویند آرام باش، سریع آرام شوند.
د. برقراری آرامش در خانه
گاهی اوقات دلیل عصبانی شدن مادران، عدم وجود آرامش در محیط خانه است؛ به عنوان مثال ممکن است زن و شوهر با هم اختلاف داشته باشند و همین باعث شود که مادر با فرزندانش بد رفتاری کند.
پاسخ دهید