راهکارهای نظم بخشی در کودکان:

الف. نظم به عنوان ارزش نه تنبیه

یکی از راه‌های ایجاد نظم در بچّه‌ها این است ‌که باید نظم برای آن‌ها به عنوان ارزش محسوب شود نه یک تنبیه؛ لذا والدین باید به گونه ای عمل کنند که فرزندان نظم را ارزش بدانند و هیچگاه به عنوان تنبیه از آن‌ استفاده نکنند.

ب. آموزش تدریجی

وقتی می‌خواهیم راه رفتن را به فرزند خود بیاموزیم، در گام‌های اوّل به او کمک می‌کنیم و دست او را می‌گیریم تا آرام قدم بردارد؛ گاهی دست او را رها می‌کنیم تا چند قدم بردارد و مراقبت می‌کنیم تا راه رفتن را یاد بگیرید؛ به این ترتیب، ما او را تمرین می‌دهیم تا به صورت تدریجی راه رفتن را بیاموزد.

نظم هم باید تدریجی به فرزندان یاد داده شود. لذا پدر یا مادر باید در کنار فرزند خود قرار بگیرند و به صورت مشارکتی نظم بخشی را انجام دهند تا آرام آرام نظم بخشی فرزند گسترش پیدا کند.

ج. استفاده از شیوه قصّه گویی

در نظم بخشی الگو دادن خیلی مهم است. از آنجا که کودکان به قصّه علاقه‌مند هستند، برای این‌که نظم را در بچّه‌ها نهادینه کنیم و کاری کنیم که آن‌ها مرتّب و منظّم شوند، گاهی اوقات می‌توانیم از شیوه‌ی قصّه‌گویی استفاده کنیم؛ یعنی قصّه‌هایی را برای بچّه‌ها بیان کنیم که شخصیّت اصلی آن یک فرد منظم است.

د. توجّه به محیط های منظّم

نکته‌ی دیگری که می‌تواند در نظم بخشی بچّه‌ها کمک کند، این است که وقتی ما به محیط‌هایی می‌رویم که منظم است، از آن محیط‌ها تعریف کنیم. این توجّهات رغبت بچّه‌ها را به این امور افزایش می‌دهد و توصیف آن فضا شوق و رغبتی را در آن‌ها ایجاد می‌کند.

ه. ابراز حسّ مثبت

والدین باید ابراز کنند که نظم را دوست دارند؛ این ابراز احساس مثبت خیلی تأثیر گذارتر است؛ حتّی به پدران و مادران توصیه می‌کنیم که گاهی اوقات در زمان‌های که خانه منظّم و مرتّب است، خصوصاً از فضای اتاق فرزندان خود عکس‌هایی بگیرند و به او نشان دهند.

و. فراهم کردن امکانات غیر ضروری

ما باید دلیل بی‌نظمی بچّه‌ها را جستجو و از آن پیشگیری کنیم؛ مثلاً ممکن است دلیل بی نظمی آن‌ها گاهی اوقات امکانات زیادی باشد که در اختیارشان می‌گذاریم.

ز. در نظر گرفتن شرایط کودک

نکته‌ی آخر این است که شرایط زمان و روحیّات فرزندان خود را در نظر بگیریم؛ مثلاً درحالی که فرزند ما از صبح تا ظهر بازی کرده و خیلی خسته است، در همان زمان از او نخواهیم که اتاق خود را مرتّب کند؛ بلکه باید سعی کنیم از زمان مناسب استفاده کنیم و وقتی که فرزندمان شرایط روحی مناسبی دارد، آن‌ها را به نظم بخشی واداریم.