با توجه به این آیه قرآن: «آن زنانی را که از نافرمانی و بدخوییشان بیم دارید نخست پندشان دهید و [از بدی عاقبت نافرمانی عذاب الهی بترسانید] و [اگر مفید نبود] در خوابگاه از آنان دوری کنید [و اگر دوری کردن هم سودی نبخشید] آنها را بزنید، پس اگر از شما اطاعت کردند راهی را به سوی ایشان نطلبید که خداوند بلند مرتبه و بزرگ است». سؤالم این است: وقتی زن تمکین جنسی نکند، باید نصیحتش کرد، بعد اندرزش داد، بعد از او دوری کرد، بعد اگر سر راه نیامد، او را زد. زنی که تمکین جنسی نمی کند، خود به خود دارد دوری می کند، پس دیگر دوری کردن از او چه فایده ای دارد؟

پاسخ اجمالی

مراد از ترسیدن از نشوز در آیه ۳۴ سوره نساء[۱] این است که علائم نشوز و نافرمانی به تدریج پیدا شده بگونه ای که ظاهر امر نشانگر آن است که زن می خواهد ناسازگارى را آغاز کند،[۲] نه این که عملاً ناسازگاری را آغاز کرده باشد. پس معنای آیه این نیست که زن به هیچ وجه تمکین جنسی نمی کند، تا گفته شود که او خودش از شوهرش دوری کرده و دوری با او معنایی نخواهد داشت.می کند، بلکه هنوز ناسازگاری نکرده تنها نشانه های ناسازگاری در وی پیدا شده است، از این رو؛ با این معنایی که از آیه شد دوری کردن از آنها معنا پیدا می کند.
علاوه بر اینکه نشوز، منحصر در خودداری از تمکین جنسی نیست.

منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱]. «… وَ اللاَّتی‏ تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَ اهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضاجِعِ… ».

[۲]. طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏۴، ص ۳۴۵، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏۳، ص ۳۷۲، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.