قرآن کریم مهم ترین سند حقانیت اسلام است و برخی از ناآگاهان در طول تاریخ تلاش کرده اند تا با خدشه در تمامت و استواری متن آن، در اندیشه امت اسلامی و وحدت میان مسلمانان، خلل وارد نمایند. اگر چه دانشمندان اسلامی در طول تاریخ بر عدم تحریف قرآن تأکید فراوان نموده اند و نیز در عدم تحریف قرآن میان اندیشمندان مسلمان و فقیهان فریقین تردیدی نیست اما وجود برخی روایات ضعیف در این خصوص موجب گشت تا امت اسلامی در برخی از برهه های تاریخی دچار اختلاف و تفرقه گردد.

یکی از موضوعات مهمی که در روزگار امام هادی(علیه السلام) مورد گفت وگو بود بحث از تحریف قرآن بود. فرقه حشویه، از اهل سنت، و برخی از غلات بر آن بودند که در قرآن دست برده شده است و چه بسا کاتبان وحی برخی از آیات را حذف کرده اند. با این که همه عالمان شیعه بر نادرستی تحریف قرآن تأکید داشته و دارند و تاکنون ده ها اثر گرانسنگ در این زمینه تألیف نموده اند و تحریف به فزونی یا کاستی در آیات قرآن را مردود دانسته اند. اما برخی با نسبت دادن تحریف قرآن به شیعه، تلاش کردند تا شیعه را به داشتن قرآنی غیر از قرآن سایر کشورهای اسلامی متهم کنند!! در حالی که فقیهان و عالمان شیعی این تهمت ناروا را باطل دانسته و راه یابی تحریف به قرآن را از جهت عقلی و روایی مردود شمرده اند و نباید گفته های ضعیف برخی علما در زمان های دور را به همه شیعیان نسبت داد چنان که در میان اهل سنت نیز بخاری از عمر بن خطاب نقل کرده است که در قرآن کریم آیه رجم بوده و ما آن را تلاوت و به آن عمل کرده ایم و این آیه اینک در قرآن موجود نیست. نیز عمر گفته است: در قرآن این آیه موجود بود: «ان ترغبوا عن آبائکم فانه کفر بکم ان ترغبوا عن آبائکم»[۱]

اهل سنت از ابوموسی اشعری نیز روایت می‏ کنند که در قرآن سوره ای مانند سوره برائت بوده است و من آن را فراموش کرده ام و از جمله آیات آن این بود: «لو کان لابن آدم وادیان من مال لا تبغی وادیاً ثالثاً و لیملأ جوف ابن آدم الا التراب»[۲]

از این گونه روایات در کتاب های اهل تسنن وجود دارد که در برابر نظریه اکثریت علمای شیعه و اهل سنت بر عدم تحریف قرآن، چنین نقل قول های ضعیف قابل اعتنا نیست. دانشمندان شیعی بارها از عدم تحریف قرآن دفاع کرده اند:

– بحث عدم تحریف قرآن، به قلم توانای مرجع عالیقدر شیعه آیت الله العظمی سیدابوالقاسم خویی؛

– صیانه القران عن التحریف، اثر استاد فرزانه آیت الله محمدهادی معرفت؛

– نزاهت قرآن از تحریف، اثر آیت الله علامه جوادی آملی.

و بسیاری از کتاب های دیگر اندیشمندان شیعی گواه بر این سخن حق است.

 اثبات پیراستگی قرآن از تحریف ضروری است و شبهه تحریف افزون بر خدشه در حجیت قران، معجزه بودن آن را نیز مخدوش می‏ سازد و اعتبار و حجیت رسالت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)، به معجزه رسالت ایشان، گره خورده است، ازاین رو اعتبار و حقانیت اسلام به حقانیت قرآن گره خورده است و اثبات پیراستگی قران از هرگونه تحریف به زیادت یا کاستی با هدایت و راهنمایی امامان اهل بیت(علیهم السلام) در طول تاریخ از سوی اندیشمندان شیعی انجام پذیرفته است.[۳]

پی نوشت ها

[۱] – صحیح بخاری، ج۸، ص ۲۶٫

[۲] – صحیح مسلم، ج۳، ص ۱۰۰٫

[۳] – البیان فی تفسیر القران، سید ابوالقاسم خویی صص ۲۱۵-۲۵۴، صیانه القران عن التحریف، محمدهادی معرفت، نزاهت قران از تحریف، عبدالله جوادی آملی، قرآن هرگز تحریف نشده است، حسن حسن زاده آملی و…