دعا برای سلامتی و فرج امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشّریف)، اطاعت از امر خداوند و پیروی از رسول اکرم و اهل بیت (علیهِم السّلام) است. «دعا» برای آن حضرت دارای آثار و حکمت‌هایی است؛ از جمله:

۱ – نشانه علاقه و محبّت قلبی به آن حضرت است و در نتیجه موجب تقویت ایمان و یقین است.

۲ – گشایش و فرج مؤمنان در آن است؛ چنان‌که خود آن حضرت در نامه‌ای مرقوم داشتند: «برای تعجیل در ظهورم دعا کنید که ظهور من، به نفع شما و موجب فرج و گشایش امور شما خواهد بود»[۱].

۳ – فزونی نعمت، یکی از آثار دعا برای آن حضرت است؛ زیرا شکر نعمت‌های الهی –به خصوص نعمت امامت ولایت آن حضرت –موجب افزونی نعمت است. علاوه بر این‌که شکر واقعی، موجب فاصله‌گیری از گناه و تقرّب به خداوند است و این در جلب احترام و بزرگداشت آن حضرت و توجّه بسیار و دائمی به او و ادای شکر نعمت وجود آن حضرت است.

۴ – دعا، اظهار تجدید عهد و پیمان با آن حضرت است و محتوای پیمان با او، دین‌داری، شریعت محوری و تصمیم قلبی بر اطاعت امر امام (علیه السّلام) و یاری رساندن او با نثار جان و مال است.

۵ – سبب زنده نگاه داشتن یاد امام غایب در دل منتظران است. زنده نگه داشتن مسئله امامت، از امور بسیار ضروری و مورد تصدیق عقل و شرع است و دعا برای امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشّریف)، در راستای همین مهم قابل ارزیابی است.

۶ – ادای حقوق بسیاری که آن حضرت بر ما دارد، دعاهای ما دارای این فایده است که بعضی از حقوق او را ادا کنیم[۲].

۷ – دعا برای آن حضرت، این فایده را هم دارد که خود آن حضرت نیز برای یاری دهنده و دعا کننده اش دعا می‌کند[۳]؛ زیرا این دستور دینی ما است که قطعاً مورد عمل او قرار دارد.

۸ – از دیگر فوائد دعا، تقرّب دعا کننده به خداوند متعال است؛ زیرا ائمّه اطهار (علیهِم السّلام) وسیله‌های تقرّب و وصول الی الله هستند.

۹ – از دیگر آثار دعا برای ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشّریف) نورانیّت قلب دعا کننده و کسب نور از آن خورشید فروزان الهی است. اشراق نور امام (علیه السّلام) بر قلب مؤمن، درخشنده‌تر از خورشید نور افشان است[۴].

۱۰ – طول عمر، از دیگر منافع و آثار دعا برای امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشّریف) است و روایات متعددی بر این امر دلالت دارد و…[۵].

مضمون کلی دعای «اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّک…» درخواست یاری الهی و حفظ و سلامتی آقا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشّریف) است که از جلمه وظایف مهم شیعیان در عصر غیبت است. در این دعا از خداوند می‌خواهیم که ولیّ و سرپرست آن حضرت باشد؛ یعنی، او را تحت ولایت خاصّه‌‌ی خودش –که مخصوص مقرّبان درگاهش است- قرار بدهد و حافظ و نگه‌دار او از جمیع بدی‌ها، بلاها و سختی‌ها باشد. همچنین قائد و رهبر و پیشوا برای آن حضرت باشد؛ یعنی، او را تحت زعامت و قیادت مخصوص خود قرار دهد… در ادامه از خداوند می‌خواهیم که «عین»، یعنی، نگهبان آن حضرت باشد و او را تحت حراست و حمایت خاصّه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی خودش، از هر گزندی حفظ کند و آن حضرت را به گونه‌ای در زمین مستقرّ سازد که مردم با میل و رغبت، ولایت او را بپذیرند و سالیان سال، حضرت بدین گونه با مردم حکومت کند.

اوقات دعا

از ادلّه‌ی نقلی استفاده می‌شود که اگر دعا برای امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشّریف) در موقعیت ممتاز و حالت مناسب روحی و جسمی و در مکان و زمان خاصی مطرح شود، اجابتش سریع‌تر و تحقّق آثارش زودتر و بیشتر خواهد بود. بعضی از زمان‌ها و موقعیت‌‌های ویژه و ممتاز در مورد دعا برای آن حضرت عبارت است از:

۱ – بعد از نمازهای واجب (به خصوص نماز ظهر، نماز عصر و نماز صبح)؛

۲ – بعد از هر دو رکعت نماز شب؛

۳ – در قنوت نماز و سجده‌ی شکر نماز؛

۴ – هر صبح و شام، به خصوص روزهای پنج شنبه و جمعه؛

۵ – روزهای نوروز، عرفه، عید فطر و عید قربان؛

۶ – ماه مبارک رمضان، روز دحو الارض، روز عاشورا و شب و روز نیمه‌ی شعبان؛

۷ – بعد از ذکر مصیبت امام حسین (علیه السّلام) و بعد از زیارت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشّریف)؛

۸ – به هنگام گریه از ترس خداوند؛

۹ – به هنگام نجات از غصّه‌ها، در سختی‌ها و مشکلات، در نزد هر نعمت و زوال آن؛

۱۰ – بعد از نماز جعفر طیّار؛

۱۱ – در مسجد الحرام، وادی عرفات، سرداب مقدّس سامرا، حرم امام حسین (علیه السّلام)، حرم امام رضا (علیه السّلام) و حرم تمام ائمّه (علیهِم السّلام)؛

۱۲ – در تمام مکان‌های منسوب به امام زمان (مانند مسجد کوفه، مسجد سهله و مسجد جمکران)؛

۱۳ – مداومت چهل روزه بر دعا و…[۶].

منبع: پرسشها و پاسخهای دانشجویی مهدویت پیش از ظهور؛ دفتر نشر معارف – تدوین و تألیف: رحیم کارگر

[۱]. کمال الدین، ج ۳، ص ۶۸۵٫

[۲]. ر. ک: کافی، ج ۲، ص ۱۷۲؛ بحار الانوار، ج ۷۲، ص ۲۲۶٫

[۳]-ر. ک: مهج الدعوات، ص ۳۰۲٫

[۴]. کافی، ج ۱، ص ۱۹۴٫

[۵]. ر. ک: سید مهدی شمس الدین، در ساحل انتظار، ص ۳۸-۴۱٫

[۶]. ر. ک: در ساحل انتظار، ص ۴۳-۴۵؛ بحار الانوار، ج ۸۶، ص ۶۱؛ مستدرک الوسائل، ج ۱، ص ۳۴۸؛ فلاح السائل، ص ۱۹۹؛ مهج الدعوات، ص ۴۹؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۴۲۸؛ اقبال الاعمال، ص ۱۳۳، ۱۶۴ و ۳۱۲؛ زاد العماد، ص ۳۸۴ و ۲۷۷؛ کامل الزیارات، ص ۲۳۸ و… .