منشأ دروغگویی:

الف. عوامل محیطی

 معمولاً منشأ دروغگویی، محیط است و یکی از عوامل محیطی شیوه‌ی نادرست برخورد والدین با فرزند است که ممکن است منجر به دروغ گویی شود؛ مثلاً اگر کودک متوجّه شود که پدر و مادر برای انجام دادن کاری او را سرزنش می‌کنند، به دروغگویی متوسل می‌شود.

ب. عدم انگیزه

همچنین دلیل دیگر دروغ‌گویی، عدم وجود انگیزه در کودکان است. بچّه‌هایی که تنبل هستند و انگیزه‌ی لازم را برای انجام کاری ندارند، ممکن است برای شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت دروغ بگویند.

  ج. امرو نهی و توبیخ

ما نباید با توبیخ و امر و نهی فرزند خود را به کاری وا داریم؛ مثلاً اگر فرزندمان از شستن دست‌هایش امتناع کرد، ما نباید به او بگوییم که اگر دست های خود را نشویی از غذا خبری نیست! چراکه ممکن است در دفعه‌ی بعد دروغ بگوید؛ بلکه باید با روش‌های مختلف رفتار مورد نظر را در درون بچّه‌ها نهادینه کنیم؛ مثلاً اگر می‌خواهیم به فرزندمان یاد دهیم که قبل از غذا دست‌های خود را بشوید، باید آن را در قالب داستان و یا ترغیب کردن بیان کنیم. 

البته باید توجّه داشت که وقتی یک مسئله بیش از حد برای کسی بیان شود، موجب وسواس طرف مقابل شود؛ لذا والدین باید به این نکته توجّه داشته باشند که مسائل خود را در حدّ معمول برای فرزندشان بیان کنند؛ به طوری که او متوجّه شود اگر ما می‌گوییم دست های خود را بشور، به خاطر میکروب‌هایی است که در طول روز روی آن نشسته است.

د. ایجاد بستر و زمینه برای دروغگویی توسط والدین

همچنین والدین نباید زمینه‌ی دروغ گویی فرزندان خود را فراهم نکنند؛ مثلاً اگر مادر می‌داند که کودک دست خود را نشسته است، نباید از سؤال کند که آیا دست خود را شسته‌ای؟ یا من می‌دانم که دست خود را نشسته‌ای! بلکه باید مسئله را مسکوت بگذارد و چیزی نگوید. مادر باید بین گزینه بد و بدتر، بد را انتخاب کند؛ زیرا نهایت آن است که کودک با دست نشسته غذا می‌خورد.