با دختر نُه ساله ای که در تمام مسائل اعم از دینی و شخصی، لجبازی می‌کند و می‌خواهد تمام کارهایش را با نظر خودش انجام دهد، چگونه باید برخورد کرد؟
لجبازی یک عامل محیطی است و کودکان به صورت ژنتیکی لجباز نیستند؛ لذا والدین باید در ابتدا به دنبال دلیل لجبازی کودکشان باشند.
گاهی مادران باید به صورت قانون مدار برای فرزندانشان برنامه ریزی می‌کنند؛ یعنی مادر باید در ابتدا به کودک اجازه دهد که خودش برای کارهایش برنامه ریزی کند و سپس او این برنامه را جهت دهی کند؛ دلیل آن هم این است که اصولاً بچّه‌ها در مقابل برنامه‌ای که پدر و مادر یک طرفه می‌ریزند، مقاومت می‌کنند
گاهی اوقات بچّه ها به دلیل یکّه تاز بودن در خانه، لوس می‌شوند. والدین می‌توانند بخشی از این لوس بودن رابا همسالانِ فرزندشان اصلاح کنند؛ لذا آنها باید دوست همسالی را از جنس خود کودک، در کنارش قرار دهند. کودکان از همسالان خود بهتر الگوگیری می‌کنند؛ لذا ارتباطات دوستانه و تبادل اطلاعات در جمع همسالان، آنها را متعادل تر می‌کند.
پاسخ دهید