تعبیر به ترتیل: “وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا“،[۱] که در اصل به معناى “تنظیم” و “ترتیب موزون” است، در این جا به معناى خواندن آیات قرآن با تأنى و نظم لازم، ادای صحیح حروف، تبیین کلمات، دقت و تأمل در مفاهیم آیات، و اندیشه در نتایج آن است. بدیهى است چنین قرآن خواندنى مى‏تواند در رشد معنوى، اخلاقى، تقوا و پرهیزگارى انسان نقش مؤثری داشته باشد.‏[۲]

از امام صادق (ع) درباره “و رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا” سؤال شد که منظور چیست؟ فرمود: امیرمؤمنان (ع) فرمود: منظور این است که قرآن را واضح و شمرده بخوانید، نه مانند شعر، و نه مثل پرتاب کردن مشتی شن (که به هر طرف پراکنده باشد)، بلکه قلب هایتان را با آن نرم کنید و دنبال آن نباشید که زود به آخر سوره برسید.[۳]

بنابراین منظور از ترتیل خواندن قرآن، تنها ترتیل مصطلح که امروزه بسیاری از قاریان تلاوت می کنند، نیست بلکه بیشتر روش های قرائت مرسوم را در برمی گیرد.

منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱] مزمل، ۴.

[۲] مکارم، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏۲۵، ص ۱۶۷، دار الکتب الاسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.

[۳] عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَیْمَانَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع) بَیِّنْهُ تِبْیَاناً وَ لَا تَهُذَّهُ هَذَّ الشِّعْرِ وَ لَا تَنْثُرْهُ نَثْرَ الرَّمْلِ وَ لَکِنْ أَفْزِعُوا قُلُوبَکُمُ الْقَاسِیَهَ وَ لَا یَکُنْ هَمُّ أَحَدِکُمْ آخِرَ السُّورَهِ”. کلینی، کافی، ج ۲، ص ۶۱۴، ح ۱، دار الکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۵ش.