آیات عظام امام، سیستانى، فاضل و مکارم: اگر پول سپرده گذارى از درآمد کسب باشد، خمس دارد. [اما در صورتى که] با پرداخت خمس (هر چند به صورت اقساط) نتواند زندگى خود را اداره کند، خمس ندارد.[۱]

آیات عظام بهجت، تبریزى و نورى: اگر از درآمد کسب باشد، آن مقدار از پول سپرده – که اداره زندگى به آن بستگى دارد – خمس ندارد ؛ ولى به مقدار بیشتر از آن، خمس تعلق مى گیرد.[۲]

آیات عظام خامنه اى، صافى و وحید: اگر پول سپرده گذارى از درآمد کسب باشد، خمس دارد و چنانچه نمى تواند با پرداخت خمس آن، امرار معاش کند، مى تواند با حاکم شرع دستگردان نماید.[۳]

 تبصره ۱ – به سود حاصل از آن، خمس تعلق مى گیرد.

 تبصره ۲ – اگر پول سپرده گذارى از راه هدیه، جایزه و مانند آن به دست آمده باشد، حکم اصل را دارد.[۴]

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی

[۱] – العروه الوثقى، ج ۲، م ۵۹ ؛ فاضل، جامع‏المسائل، ج ۱، س ۷۰۸ ؛ مکارم، استفتاءات، ج ۲، س۵۴۳ ؛ سیستانى، المسائل المنتخبه، م ۵۸۸ ؛ سیستانى، منهاج الصالحین، ج ۱، م ۱۲۱۳٫

[۲] – نورى، استفتاءات، ج ۱، س ۲۷۱ ؛ تبریزى، التعلیقه على منهاج الصالحین، م ۳۲ ؛ تبریزى، استفتاءات، س ۹۴۸ و بهجت، توضیح‏المسائل، م ۱۴۰۱٫

[۳] – دفتر: خامنه‏اى، صافى و وحید.

[۴] – ر.ک: خمس هدیه.