آیات عظام امام، خامنه‌اى و نورى: اگر کسى نمى‌تواند وارد آن مکان شود و آنان بترسند که به حرام بیفتند، ماندنشان در آنجا حرام است.[۱]

آیات عظام بهجت، سیستانى و وحید: اگر احتمال فساد برود، ماندن آنها در آنجا حرام است؛ هر چند طورى باشد که کس دیگر بتواند وارد شود.[۲]

آیات عظام تبریزى و فاضل: اگر کسى نمى‌تواند وارد آن مکان شود؛ در صورتى که احتمال فساد برود، ماندنشان در آنجا حرام است.[۳]

آیت‌الله صافى: اگر کسى نمى‌تواند وارد آن مکان شود، ماندن آنان در آنجا حرام است؛ هر چند احتمال فساد ندهند و به گفت‌وگوهاى علمى و ضرورى مانند آن بپردازند.[۴]

آیت‌الله مکارم: اگر کسى نمى‌تواند وارد آن مکان شود، بنابر احتیاط واجب ماندن آنان در آنجا حرام است؛ هر چند احتمال فساد ندهند و به گفت‌وگوهاى علمى و ضرورى و مانند آن بپردازند.[۵]

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی


[۱] – توضیح‌المسائل مراجع، م ۲۴۴۵؛ نورى، توضیح‌المسائل، م ۲۴۴۱ و خامنه‌اى، استفتاء، س ۶۲۷٫

[۲] – توضیح‌المسائل مراجع، م۲۴۴۵؛ وحید، توضیح‌المسائل، م۲۴۵۴؛ دفتر: بهجت.

[۳] – توضیح‌المسائل مراجع، م۲۴۴۵٫

[۴] – توضیح‌المسائل مراجع، م ۲۴۴۵٫

[۵] – توضیح‌المسائل مراجع، م ۲۴۴۵٫