طریحی گوید:

روایت است که امام حسین (ع) اطراف محلی را که قبر شریفش آنجاست از مردم نینوا و غاضریه به ۶۰ هزار درهم خرید و به خود آنان بخشید و بر آنان شرط کرد که زائران قبرش را به قبر او راهنمایی کنند و سه روز مهمان کنند.

قال الطّریحیّ:

روِیَ أَنَّهُ (ع) اشْتَرَى النَّوَاحِیَ الَّتِی فِیهَا قَبْرُهُ مِنْ أَهْلِ نَیْنَوَى وَ الْغَاضِرِیَّهِ بِسِتِّینَ أَلْفِ دِرْهَمٍ، وَ تَصَدَّقَ بِهَا عَلَیْهِمْ، وَ شَرَطَ عَلَیْهِمْ أَنْ یُرْشِدُوا إِلَى قَبْرِهِ وَ یُضَیِّفُوا مَنْ زَارَهُ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ.[۱]

[۱]– مجمع البحرین ۴: ۲۸ لغه کربل، معالی السّبطین ۱: ۲۸۴ و اضاف فیه: قال الصّادق (ع): حرم الحسین الّذی اشتراه اربعه امیال فی اربعه امیال فهو حلال لولده و موالیه، و حرام علی غیرهم ممّن خالفهم و فیه البرکه.