این پژوهش با رویکردی تطبیقی به مقایسه نظریات مکتب فکری امامیه در مقوله توحید و شرک و مصادیق آن با آرا و عقاید مکتب فکری وهابیت می‌پردازد و افکار و اندیشه‌های خواجه نصیرالدین طوسی و شهید مطهری به عنوان نمایندگان مکتب کلامی شیعه امامیه و اندیشه‌ها و افکار ابن‌تیمیه و محمد بن‌عبدالوهاب به عنوان نمایندگان مکتب کلامی سلفیه و وهابیت را در این زمینه تجزیه و تحلیل می‌کند. نویسنده در چهار فصل ضمن بررسی مفهوم توحید و شرک، دیدگاه‌های این دو گروه را بررسیده و استدلال‌های عقلی و شرعی آن‌ها را تبیین کرده است. وی در فصل اول ابتدا کلیاتی در مورد امامیه و زندگی نامه خواجه نصیرالدین طوسی و شهید مطهری و شخصیت علمی آنان، و فرقه وهابیت و شخصیت ابن‌تیمیه و محمد بن‌عبدالوهاب باز گفته، سپس اهمیت علم توحید، توحید در ادیان آسمانی، مفهوم وحدت و یگانگی و تعریف توحید را از لحاظ لغوی و اصطلاحی و افراد مذکور ارائه می‌دهد. نگارنده در فصل دوم به تجزیه و تحلیل توحید از دیدگاه امامیه پرداخته و از منظری فلسفی و کلامی به تبیین مفهوم توحید، مصادیق توحید، اقسام صفات الهی، اقسام وحدت، اقسام توحید نظری، توحید در عمل و صفات و ملاک‌های توحید و شرک را از منظر خواجه نصیرالدین طوسی و شهید مطهری بررسیده و به تفسیر وحدت وجود، توحید در عبادت، توحید در اطاعت، توحید در ربوبیت و مبانی عقلی و نقلی مبتنی بر آن‌ها از منظر آنان پرداخته است. فصل سوم به توحید از دیدگاه وهابیت اختصاص دارد و دیدگاه‌های ابن‌تیمیه و محمد بن عبدالوهاب در باره اقسام توحید، مبنای عبادت صحیح، معیار و ملاک توحید و شرک، مفهوم عبادت، اسماء وصفات الهی، اقسام ربوبیت، مفهوم توکل و توسل و اختصاص داشتن عبادت برای خداوند متعال مطرح شده و ادله آنان در این زمینه نقد می‌شود. در فصل چهارم به مقایسه این دو مکتب فکری درمقوله توحید و شرک پرداخته و تأویل برخی اسما و صفات خدا و دست شستن از ظاهر بعضی آیات الهی و تفسیر عقلی ازآن‌ها و تفاوت مبناهای وهابیت با امامیه در مفهوم و مصداق شرک بررسی شده است.