روز دوشنبه مورخ ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، درس اخلاق حضرت «آیت الله صدیقی» بعد از نماز جماعت مغرب و عشاء در مسجد جامع ازگل برگزار گردید که مشروح این جلسه تقدیم حضورتان می گردد.
«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ * رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری * وَ یَسِّرْ لی أَمْریَ * وَ احْللْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی * یَفْقَهُوا قَوْلی»[۱].
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمینَ وَ الصّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبِنا حَبیِبنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّهُ بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحبَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».
مقدّمه
دوره‌ی ضیافتِ خاص رمضانیّه برای همه‌ی عزیزان ان شاء الله مورد قبول ذات ربوبی قرار گرفته باشد و آنچه از تحمّلِ تشنگی و گرسنگی و کفّ نفس از بسیاری از مباهات و توفیق استغفار سحر و مناجات‌ها و دعاها نصیب شما شده است، ان شاء الله خدای متعال توفیق مراقبت و محافظت و نگهداری از آن را به همه‌ی شما عنایت فرماید.
در این محفل نورانی چند نکته را عرض می‌کنم، نکته‌ای هم در ادامه‌ی مباحث قبل از ماه مبارک رمضان، که در موضوع «شرح صدر» با شما عزیزان مطالبی مطرح شده بود.
نکته‌ای که باید حواس همه‌ی ما جمع باشد، کسی به امام جعفر صادق علیه السلام عرضه داشت: یابن رسول الله! در موسم حج بود و وضعیت شیعیان نسبت به غیرشیعیان متفاوت بود… الآن هم همینطور است، عدّه‌ای همینکه هنگام نماز می‌شود باعجله برای نماز می‌دوند و در موسم حج قرآن می‌خوانند و خیلی به گشت و گذار در بازار اشتغال ندارند، ولی متأسفانه موالیان اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین، خصوصاً شیعیان ایران، در آنجا هم به فکر خرید و تفریح و تفرّج و این حرف‌ها هستند و حضورشان در مسجدالنبی و حرم خدای متعال یک حضور ضعیفی است، حالا البته به برکت انقلاب این قرّاء بین المللی ما حضور و تلاوت‌های دل‌انگیزشان در مسجدالحرام بر افتخارات این کشور و نظام می‌افزاید… آن شخص با تعجّب به امام جعفر صادق علیه السلام عرض کرد: آقا جان! چرا این‌هایی که دَم از شما می‌زنند توفیقِ انجام سنن و عمل به مستحبات، نسبت به دیگران کمتر دارند؟
حضرت فرمودند: همیشه دزد به جایی می‌رود که چیزی در آنجا وجود داشته باشد، وقتی کسی چیزی ندارد دزد هم به او کاری ندارد، شیطان به شماها که اهل ولایت هستید، سرمایه آخرت دارید، نسبت به شما حساس است، لذا سراغ شما را می‌گیرد که شما را غافل کند و جد و جهد شما در کسب نورانیت کمتر بشود.
این یک هشداری است، ما که امیرالمؤمنین صلوات الله علیه داریم، اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین داریم، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها داریم، ما که اعتقاد به امامت و ولایت داریم، ما که سیره و سنّت‌مان سیره‌ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و سنّتِ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم است و از بدعت‌ها به دور هستیم و متعبّد هستیم به آنچه خدای متعال بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم نازل کرده است و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم برای ما بیان نموده است، که در رأس آن مسئله‌ی غدیر و ولایت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و حکومت ائمه اثنی عشر است، این اعتقادات گنجی ماندگار است و شیطان تمام هَمِّ خود را جمع کرده است که این گنج را از ما بگیرد و ما را با دست خالی به خانه قبر بفرستد.
ماه مبارک رمضان خیلی چیزها بدست آورده‌اید.
مراقبت از اعمال
در حدیث شریفی از وجود نازنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم که اگر کسی در ماه مبارک رمضان به شش چیز متمسّک باشد خدای متعال او را می‌بخشد و همه‌ی گناهان او بخشیده می‌شود، بعد فرمودند: «أَمَّا اَلصِّیَامُ فَلاَ یَعْلَمُ ثَوَابَ عَامِلِهِ إِلاَّ اَللَّهُ»،[۲] اما روزه! ثواب روزه را هیچ کسی بغیر از خدای متعال نمی‌داند.
ما نکته‌ای را در روز عید فطر از تریبون نظام عرض کردیم، الآن هم یک اشاره می‌کنم، «اَلصَّوْمُ لِی وَ أَنَا أَجْزِی عَلَیْهِ»،[۳] این نشان می‌دهد که روزه آثاری دارد که قابل محاسبه نیست، خدای متعال فرموده است روزه برای خود من است و پاداش روزه‌دار را هم به هیچ کسی واگذار نکرده‌ام.
اگر کریم بخواهد کَرَم کند غیر از این است که بخواهد حساب و کتاب بدهد، کریم در مقام کَرَم برای روزه‌دار می‌گوید تو در این یک ماه برای من بودی، حالا خودم می‌خواهم پاداش بدهم، او به مقدارِ کَرَمِ خود پاداش می‌دهد.
بنابراین روزه شما را به بی‌نهایت وصل کرده است، رسیدن به آن مقام خیلی مهم است، اما آیا منزلی که به ما داده‌اند، منزلتی که نصیب ما شده است، آیا می‌توانیم نگه داریم؟ نگه داشتن خیلی مشکل است.
این است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: «شَیَّبَتنِی سُورَه هُود»،[۴] سوره هود من را پیر کرد، عرض کردند: چرا؟ حضرت فرمودند: بخاطر این آیه: «فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَکَ»،[۵] آنگونه که خدای متعال به تو امر کرده است استقامت کن.
این پابرجا بودن، نگه داشتن، عقب‌نشینی نکردن، سینه سپر کردن در برابر طوفان‌ها، نلغزیدن، نیفتادن، خیلی اهمیّت دارد.
لذا هم به کَرَمِ خدای متعال و بخشش کریمانه‌ی خدای متعال برای روزه‌داران اطمینان داشته باشید، و خوشبین باشید که خدای متعال شما را پذیرفته است و روزه‌های شما قبول شده است و کسی هم بجز خدای متعال پاداش روزه را نمی‌داند، اما بر ماست که این را نگه داریم.
هم در مورد عمل و هم در مورد عقیده.
خدای متعال آیه‌ای دارد که به ما هشدار می‌دهد صِرفِ اینکه کاری کردید فکر نکنید دیگر به جایی رسیده‌اید، یا اگر خدای متعال عقیده‌ی حقّی را به شما داده است و اکتساب کرده‌اید، فکر نکنید اگر الآن عقاید شما سالم است پس شما دیگر بیمه شده‌اید و خطری شما را تهدید نمی‌کند، در هر دو.
در مورد عمل می‌فرماید: «مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا»،[۶] «مَن جاءَ» غیر از «مَن عَمِلَ» است، «مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَهِ» یعنی کسی حسناتی را که کسب کرده است را به قیامت بیاورد، در این میان نسوزد، شیطان غارت نکند، آتش غرایز شهوت و غضب این را پایمال نکند، انسان عمری زحمت کشیده است، یک کشاورز در فصل کشت، کشت کرده است، مراقبت کرده است، آب داده است، کود داده است، آفت‌زدایی کرده است، مراقبت کرده است که حیواناتی آن را از بین نبرد، همه را جمع کرد، درو کرد، خرمن کرد، با یک غفلتی مختصر آتشی افتاد و حاصل یک سال زحمت او را سوزاند و از بین برد!
نکند ما اینطور باشیم، کشت کردیم، کشتِ ما روییده است، خدای متعال برکت داده است، سرمایه عظیمی را برای قیامت خود جمع کرده‌ایم، ولی آیا مواظب هستیم که این را سالم به قبر خودمان ببریم؟ با غیبت و تهمت و شایعات و سوءظن‌ها و کارشکنی‌ها و تضعیف نظام آتش نمی‌گیرد و ما می‌توانیم این اعمال را سالم به عالم برزخ و ابد ببریم؟
تعبیر دقیق قرآن کریم این است که «مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَهِ»، اگر کسی حسنه را با خودش به قیامت بیاورد خدای متعال آن را ده برابر می‌کند.
در مورد اعتقاد هم فرمود که «یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ * إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ»،[۷] در روز قیامت مال و ثروت و فرزند و متعلّقات دردی از درد انسانی که دست او از همه جا کوتاه شده است و سرگردان است و آواره است دوا نمی‌کند، روز قیامت هیچ چیزی به درد انسان نمی‌خورد مگر اینکه کسی قلب سلیم را آورده باشد.
این حساسیت حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام، این عالمِ مورد امضای امام زمان خودش، این محدث عظیم، این مجاهد و مهاجر کم‌نظیر، این آقا و امامزاده‌ی واجب التعظیم، چرا اعتقادات خود را در محضر امام هادی علیه السلام عرضه می‌کند و درخواست می‌کند که حضرت اجازه بدهند و فرصت بدهند و گوش بدهند تا اندوخته‌های اعتقادی و معرفتی خودش را به محضر امام زمان خودش تقدیم بدارد؟ برای اینکه انسانِ متّقی دارای فرقان است، خطرات راه را متوجّه است.
اینکه الآن عالمِ متکلّمِ شاگردِ سه امام یا چهار امام است، به این‌ها مغرور نیست، می‌گوید تا زمانی که انسان در این دنیا زندگی می‌کند شیطان هست، «مَا دُمْتَ لاَ تَرَى اَلشَّیْطَانَ مَیِّتاً فَلاَ تَأْمَنْ مَکْرَهُ»،[۸] مادامی که شیطان را مرده ندیدی از مکر شیطان در امان مباش. شیطان روانشناس است، جامعه‌شناس است، مسیرها را می‌داند، در کمین حرکت هر مؤمنی که در مسیر درست می‌رود، خودش گفته است و با قسم هم گفته است! گفته است: «لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَکَ الْمُسْتَقِیمَ * ثُمَّ لَآتِیَنَّهُمْ»،[۹] کمین می‌کند و بعد هم مؤمن را در کمند و محاصره قرار می‌دهد.
انسان باید حواس خود را به دشمن خطرناک جمع کند، دشمن خطرناکی که بیدار است و ما خواب هستیم! او ما را می‌بیند و ما او را نمی‌بینیم! وظیفه‌ی ما خیلی سنگین است، چطور می‌توانیم از شرّ این دشمن جان سالم به در ببریم و عمل صالح به قبر ببریم و قلب سالم را در قیامت به خدای متعال عرضه بداریم؟!
دستورالعملی برای آخرالزمان
لذا فرمود: برای آخرالزمان دعای غریق را زیاد بخوانید، «یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِک». یکی از اموری که دارایی انسان را در برابر آتش‌سوزی‌ها و غارت‌ها بیمه می‌کند و کمک می‌کند ما سرمایه خود را به عالم ابد ببریم التزام به این دعای غریق است، و همینطور دعای «اَللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَکَ، لَمْ اَعْرِف نَبِیَّکَ؛ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَکَ، لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَکَ؛ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَکَ، ضَلَلْتُ عَنْ دینى». این نسخه‌ای است که وجود مبارک امام صادق علیه السلام برای زراره پیچیدند که برای مردم آخرالزمان منتقل کند. نماز اول وقت جزو اموری است که اندوخته‌های اعتقادی و عملی انسان را بیمه می‌کند و مصونیت می‌دهد و عاقبت به خیری را نصیب انسان می‌کند و از همه‌ی این‌ها مهم‌تر «کَلِمَهُ لا إلهَ إلّا اللّهُ حِصنی»، که بستر کَلِمَهُ لا إلهَ إلّا اللّهُ، ولایت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، اگر کسی در کشتی ولایت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین مستقر شد، اگر عالم را آب بگیرد این کشتی روی آب عالمگیر حرکت می‌کند و سکنه‌ی کشتی سالم هستند، اما اگر عالم را آب گرفت و طوفان عالمگیر شد و کشتی‌ای هم نبود که ما در آن کشتی باشیم، سرانجامی بجز هلاکت و غرق شدن نداریم.
هر کسی با امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین همراه بود یقیناً عاقبت به خیر است و نجات دارد و هر کسی از این کشتی فاصله بگیرد «مَن تَمَسَّک بِها نَجا و مَن تَخَلَّف عَنها غَرق» غرق می‌شود و هرچه دارد از او زائل می‌شود و سالم به مقصد نمی‌رسد.
بحث شرح صدر ما، عوامل شرح صدر، موانع شرح صدر، ان شاء الله در جلسه دیگر.
نکاتی در مورد هشتم شوال
امشب شب هشتم شوال المکرم هست و مصادف است با جنایت هولناک گروه ضالّه‌ی تکفیری‌ها، دست‌ساز انگلیس، وهابیت، که جنایت را به اوج رساندند، هتک حرمت به ائمه اطهار علیهم السلام کردند.
دنیای استکبار که ماتریالیست هستند، مادی‌گرا هستند، حسابی برای خدا و آخرت باز نکرده‌اند. این قدرت‌های باطلِ استعمارگر برای اینکه بتوانند سلطه‌ی خود را بر ملّت‌های جهان سوم تثبیت کنند و غارت خود را ادامه بدهند، یکی از برنامه‌هایشان قداست‌زدائی است که اعتقاداتی که مسلمان دارد و در پناه آن اعتقادات می‌تواند در برابر کافر ایستادگی کند، «وَلَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلًا»[۱۰] را با باور در زندگی عملی کند و ذلّت‌پذیر نباشد و عزّت و استقلال و شرف خود را حفظ کند، یکی این مقدّسات ماست، اعتقاد به حضرات ائمه معصومین علیهم السلام، این زیارتگاه‌ها برای ما کانون‌های پیام‌رسان هستند، توجّه به الگوست، دریافت‌های پیام‌های آن‌هاست.
شما در نوع زیارت‌های حضرات ائمه معصومین علیهم السلام «أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاهَ، وَآتَیْتَ الزَّکَاهَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ جاهَدْتَ فِى اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ» دارید، در متن زیارتنامه‌ها مسئله‌ی ارتباط با خدا را بعنوان سیره دائمی آن‌ها مطرح می‌کنیم و به آن بزرگواران تأسّی می‌کنیم که مسئله‌ی نماز برای ما مهم است، نه اینکه نماز می‌خوانیم، ما ستون نماز را استوار می‌کنیم، ما پرچم نماز را برافراشته می‌کنیم، نماز تابلوی زندگی ماست، پرچم زندگی ما بندگی خدای متعال است، «إِیّاکَ نَعبُدُ وَإِیّاکَ نَستَعینُ»[۱۱] است، «وَآتَیْتَ الزَّکَاهَ» ما رسیدگی به مستضعفان، دست‌گیری از فقرا و مساکین را جزو کلاس‌هایی که در مکتب زیارت این کلاس را مدام تکرار می‌کنیم، بعد «وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ» بی‌تفاوت نبودن، غیرتی بودن، معصیت را تحمّل نکردن، در برابر ظلم ایستادن، امر به معروف یعنی اقامه عدل و قسط، مقابله با تبعیض، مقابله با فساد، رشوه‌خواری، رباخواری، با بی‌عفتی‌ها، با حرام‌خوری‌ها مقابله کردید، شما امر به معروف و نهی از منکر کردید.
برای چه حضرات معصومین سلام الله علیهم أجمعین این‌ها را در زیارتنامه آورده‌اند؟
کسی که این‌ها را با اعتقاد می‌خواند معلوم است که زیر بار فساد انگلیس و امریکا نمی‌رود، معلوم است که در برابر زورگویی آن‌ها تسلیم نمی‌شود.
«وَ جاهَدْتَ فِى اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ»، ما به این بزرگواران عرضه می‌کنیم که شما مجاهد همیشگی بودید و شما حق جهاد را اداء کرده‌اید.
بنابراین مبارز بودن، انقلابی بودن، ظلم‌ستیز بودن، فسادستیز بودن، هرزگی‌ستیز بودن، در متن زیارت ائمه معصومین علیهم السلام آمده است.
این وهابیت ننگین را که انگلیس‌ها بهائیت را در ایران و وهابیت را در عربستان طراحی کردند، این‌ها با همه‌ی کانون‌هایی که به ما درس آزادگی می‌دهد، درس استقلال و شرف می‌دهد، با این قداست‌ها درافتاده‌اند و خواستند مقدّسات ما را از بین ببرند.
هم توسّل را… که اگر انسان به پاکان توجّه کند ناچار می‌خواهد پاک بشود و خط آن بزرگواران را برود، هم همه‌ی این‌ها شهدا هستند، «مَا مِنَّا إِلَّا مَقْتُولٌ أَوْ مَسْمُومٌ»،[۱۲] همه‌ی ائمه ما یا با سَم شهید شدند و یا با شمشیر به شهادت رسیدند، ما شهدا را برای خودمان امام می‌دانیم، مکتب این بزرگواران مکتب شهادت است، و این شهادت‌طلبی سَمِ قاتل برای استعمار و استسمار و توسعه فساد است، کسی که جان خود را برای اسلام می‌دهد، این شخص برای نشر اسلام از همه چیز خود می‌گذرد.
لذا زیارت مقدّس است، امامان ما قداست دارند، عالمان ما در مکتب حق قداست دارند، سادات ذرّیه‌ی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها وارثان این‌ها هستند، برای ما قداست دارند، و این مقدّسات برای ما اعتبار و پشتوانه و کلاسِ همیشه حرّیتِ ماست، این‌ها برای استعمار سَمِّ قاتل است.
چرا با حجاب و چادر اینقدر تضاد نشان دادند که رضاخان لعنه الله علیه به دستور خود انگلیس آمد و چادرها را از سر زن‌ها کشید؟
برای اینکه خانواده سنگر است، اگر خانواده از عفّت برخوردار باشد بچه‌های مجاهد بهمراه دارد، حرامزاده که برای وطن خود سینه سپر نمی‌کند، این برای مادرهای پاک است، و این حفاظ حجاب برای مادرها، این دامان پاکیزه است که از دامان زنان مردها به معراج می‌روند.
این‌ها برای اینکه در مقاصد شوم خودشان خانواده را بهم بریزند آمدند و هرزگی و بزک‌کردن زن در ملأ عام و وسوسه‌گری برای جوان‌ها را، آندلس را آنطور کردند، حال می‌خواهند همان برنامه آندلس را احیاء کنند.
این وهابیت ننگین در کنار همه‌ی جنایت‌های خودشان، خشونت‌های خودشان، آدم‌کشی‌هایشان و قتل و قارتشان، هتک حرمت ائمه علیهم السلام و قداست‌زدائی بود که قبور شریف چهار امام معصوم و مظلوم ما را در قبرستان بقیع، که دارای گنبد و بارگاه و ضریح بودند و مانند حرم‌های شریف عتبات عالیات عراق و ایران، آنجا برای مردم پناهگاه بود و این پناهگاه‌ها را با اعتقاد راسخ سر و صورتی داده بودن که مردم آنجا با راحتی بروند و حال حضور و توبه داشته باشند و آنجا با امامان خود صفا کنند، ولی این قبور شریف را ویران کردند و زخم‌هایی بر دل شیعه زدند.
تا زمانی که آل سعود نابود نشده است و قبور ائمه بقیع علیهم السلام احیاء نشده است و گنبد و بارگاه و ضریح و جلالی برای این قبور به دست شیعیان و محبّان آل بیت علیهم السلام بنا نشده است این زخم‌ها قابل ترمیم نیست و باید بخواهیم که ان شاء الله خدای متعال هرچه زودتر ریشه وهابیت را که در رأس آن آل سعود که آرمشان هم شمشیر و خشونت و گردن زدن و زندگی کردنِ بی‌منطق هست، ان شاء الله این‌ها نابود بشوند و انتقام این جنایاتشان از آن‌ها گرفته بشود و ان شاء الله آنجا گنبد و بارگاهی بنا بشود و این جمع هم ان شاء الله با هم به آنجا بروند و هم در پناه چهار امام معصوم برای مردم مدینه و حجاز مؤثر باشند و سفره اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین را بگسترانند و نشر معارف کنند و هم خودشان نور بگیرند و ارتقاء درجات در محضر خدای متعال پیدا کنند.
روضه و توسّل
السَّلامُ عَلَیْکُمْ یا أهلَ بَیْتِ النُّبُوَّه وَبَذَلْتُمْ اَنْفُسَکُمْ فى مَرْضاتِهِ، وَصَبَرْتُمْ عَلى ما اَصابَکُمْ فى جَنْبِهِ.
ای امامان ما! شما خودتان را فدا کردید، همه‌ی شما در راه کسب رضای خدا جان دادید، آنچه داشتید تقدیم خدای متعال کردید، آنقدر مصیبت بر شما وارد شد، در برابر مصیبت‌ها صبر کردید…
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِی…
مصیبت امام حسن مجتبی صلوات الله علیه در بعضی از ابعاد خیلی سخت‌تر از مصیبتِ حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه است… امام حسن مجتبی صلوات الله علیه در داخل خود هم امنیت نداشتند، به دست همسر خود، آن هم با زبان روزه، هنگام افطار، سَمِّ مهلکی را به خورد امام حسن مجتبی صلوات الله علیه دادند…
خیلی سریع مزاج امام بهم خورد، مانند مارگزیده به خود می‌پیچیدند، فرمودند: به سراغ حسین من بروید…
حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه آمدند… امان از دلِ حضرت زینب کبری سلام الله علیها…
این خواهر مهربان آمدند، همه‌ی محارم آمدند، حال وخیم امام حسن مجتبی صلوات الله علیه را دیدند و اشک می‌ریختند و آه سوزان می‌کشیدند، در این هنگام امام حسن مجتبی صلوات الله علیه تشتی را طلب کردند، اطرافیان امیدوار شدند و گفتند مسموم هستند و بالا می‌آورند و حال ایشان خوب می‌شود، ناگهان دیدند پاره‌های جگر در این تشت ریخت، خون‌آبه‌ها از دهان مبارک امام حسن مجتبی صلوات الله علیه به تشت ریخت…
لا یوم کیومک یا اباعبدالله…
جان عالمی به فدایت ای دخترِ امیرالمؤمنین! شما کنار بستر امام حسن مجتبی صلوات الله علیه اسیر نبودید، طناب به دست شما نبسته بودند، در بیابان‌ها سرگردان نبودید، امان از آن روزی که تشت دیگری را در مجلس ابن زیاد ملعون دیدید… سر پرخونِ حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه در تشت بود… نامرد شراب خورده بود، چوب خیزران در دست داشت، بدمستی می‌کرد، در مقابل چشمان دختران و خواهران حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه بر لب و دندان…
لا حول و لا قوّه الا بالله العلی العظیم
الا لعنت الله علی القوم الظّالمین
دعا
أَسْتَغْفِرُ اللّه الَّذِی لَاإِلهَ إِلّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّوْمُ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ وَ أتوبُ إلَیه
نَسئَلُک و نَدعُوک بِاسمِکَ الأعظم الأعز الأجل الأکرم اِلَهَنا بِمُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الحُسَین یا الله… یَا أرحَمَ الرّاحَمِین، یا غِیاثَ المُستَغیثِین، یا مُجیبَ دَعْوَهِ الْمُضْطَرِّینَ، یَا عَونَ الضُّعَفَاءِ وَ المُستَضعَفِین، یَا قَاصِمَ الجَبّارِین، یَا أحکَمَ الحَاکِمِین، یا مُبَدّلَ السَیّئات بالحَسَنات، یا مَنْ اِسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفآءٌ، یَا سَریعَ الرّضا…
خدایا! امام زمان ارواحنا فداه را برسان.
خدایا! دست ما را از دامان حضرت حجّت ارواحنا فداه کوتاه مگردان.
خدایا! چشم ما را به جمال امام زمان ارواحنا فداه روشن بفرما.
خدایا! پایان عمر ما را با مهر شهادت مزیّن بگردان.
خدایا! دشمنان ما را ذلیل و خار بفرما.
خدایا! این ملّت عزیز را، این نظام را، این دولت را، این حکمرانان ولایی را، این جمع را دشمن‌شاد مگردان.
خدایا! سایه پربرکت نایب امام زمان ارواحنا فداه، سکّاندار کشتی انقلاب، علمدار نهضت مستضعفان را، با اقتدار و عزّت، این رهبر نورانی‌مان را با کفایت و کرامت تا ظهور حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف مستدام بدار.
خدایا! این دولت را در مقابله با مشکلات اقتصادی و فرهنگی منصور بفرما.
خدایا! تو را به محمد و آل محمد علیهم السلام قسم می‌دهیم کسانی که نفوذی هستند و کارشکنی می‌کنند و یا جَوّ را سیاه نشان می‌دهند و می‌خواهند مردم را از این دولت و نظام مأیوس کنند، شیشه‌ی عمرشان را بشکن.
خدایا! این‌ها را افشاء کن.
خدایا! جمع ما را پریشان نفرما.
خدایا! دشمنان ما را تفریق بفرما.
خدایا! کید دشمنانمان را به خودشان برگردان.
خدایا! همه‌ی بیماران، بیمار مورد نظر، بیماران مورد نظر را به حقیقت ائمه بقیع علیهم السلام شفاء عاجل و کامل مرحمت بفرما.
خدایا! وضع معیشتی مردم را با رحمت واسعه خودت، با عفو و گذشت خودت تأمین بفرما.
خدایا! جوان‌های ما را به ساحل سعادت برسان.
خدایا! حوائج این جمع، حوائج ملتمسین، متوقّعین، کسانی که با ما عهد دعا دارند، حوائج منظوره را برآورده بفرما.
نثار روح بلند حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه و شهدا و گذشتگان صلوات مرحمت بفرمایید.
اللهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم
[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸
[۲] مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل ، جلد ۷ ، صفحه ۳۷۰ (اَلْقُطْبُ اَلرَّاوَنْدِیُّ فِی لُبِّ اَللُّبَابِ ، عَنِ اَلنَّبِیِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ قَالَ: إِنَّ مَنْ تَمَسَّکَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ بِسِتِّ خِصَالٍ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ أَنْ یَحْفَظَ دِینَهُ وَ یَصُونَ نَفْسَهُ وَ یَصِلَ رَحِمَهُ وَ لاَ یُؤْذِیَ جَارَهُ وَ یَرْعَى إِخْوَانَهُ وَ یَخْزُنَ لِسَانَهُ أَمَّا اَلصِّیَامُ فَلاَ یَعْلَمُ ثَوَابَ عَامِلِهِ إِلاَّ اَللَّهُ)
[۳] الکافی ، جلد ۴ ، صفحه ۶۳ (عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ اِبْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ سَلَمَهَ صَاحِبِ اَلسَّابِرِیِّ عَنْ أَبِی اَلصَّبَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یَقُولُ اَلصَّوْمُ لِی وَ أَنَا أَجْزِی عَلَیْهِ)
[۴] نور الثقلین، جلد ۲، صفحه ۳۳۴
[۵] سوره مبارکه هود، آیه ۱۱۲ (فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَکَ وَلَا تَطْغَوْا ۚ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ)
[۶] سوره مبارکه انعام، آیه ۱۶۰ (مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّیِّئَهِ فَلَا یُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ)
[۷] سوره مبارکه شعراء، آیات ۸۸ و ۸۹
[۸] التوحید ، جلد ۱ ، صفحه ۳۷۲ (وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ اَللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لِمُوسَى عَلَیْهِ السَّلاَمُ : یَا مُوسَى اِحْفَظْ وَصِیَّتِی لَکَ بِأَرْبَعَهِ أَشْیَاءَ أَوَّلُهُنَّ مَا دُمْتَ لاَ تَرَى ذُنُوبَکَ تُغْفَرُ فَلاَ تَشْغَلْ بِعُیُوبِ غَیْرِکَ وَ اَلثَّانِیَهُ مَا دُمْتَ لاَ تَرَى کُنُوزِی قَدْ نَفِدَتْ فَلاَ تَغْتَمَّ بِسَبَبِ رِزْقِکَ وَ اَلثَّالِثَهُ مَا دُمْتَ لاَ تَرَى زَوَالَ مُلْکِی فَلاَ تَرْجُ أَحَداً غَیْرِی وَ اَلرَّابِعَهُ مَا دُمْتَ لاَ تَرَى اَلشَّیْطَانَ مَیِّتاً فَلاَ تَأْمَنْ مَکْرَهُ.)
[۹] سوره مبارکه اعراف، آیات ۱۶ و ۱۷ (قَالَ فَبِمَا أَغْوَیْتَنِی لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَکَ الْمُسْتَقِیمَ * ثُمَّ لَآتِیَنَّهُمْ مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَیْمَانِهِمْ وَعَنْ شَمَائِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَکْثَرَهُمْ شَاکِرِینَ)
[۱۰] سوره مبارکه نساء، آیه ۱۴۱ (الَّذِینَ یَتَرَبَّصُونَ بِکُمْ فَإِنْ کَانَ لَکُمْ فَتْحٌ مِنَ اللَّهِ قَالُوا أَلَمْ نَکُنْ مَعَکُمْ وَإِنْ کَانَ لِلْکَافِرِینَ نَصِیبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَیْکُمْ وَنَمْنَعْکُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ۚ فَاللَّهُ یَحْکُمُ بَیْنَکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَهِ ۗ وَلَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلًا)
[۱۱] سوره مبارکه حمد، آیه ۵
[۱۲] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام ، جلد ۴۳ ، صفحه ۳۶۳ (اَلْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ اَلْخُزَاعِیُّ عَنِ اَلْجَوْهَرِیِّ عَنْ عُتْبَهَ بْنِ اَلضَّحَّاکِ عَنْ هِشَامِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: لَمَّا قُتِلَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ رَقِیَ اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلاَمُ اَلْمِنْبَرَ فَأَرَادَ اَلْکَلاَمَ فَخَنَقَتْهُ اَلْعَبْرَهُ فَقَعَدَ سَاعَهً ثُمَّ قَامَ فَقَالَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِی کَانَ فِی أَوَّلِیَّتِهِ وَحْدَانِیّاً فِی أَزَلِیَّتِهِ مُتَعَظِّماً بِإِلَهِیَّتِهِ مُتَکَبِّراً بِکِبْرِیَائِهِ وَ جَبَرُوتِهِ اِبْتَدَأَ مَا اِبْتَدَعَ وَ أَنْشَأَ مَا خَلَقَ عَلَى غَیْرِ مِثَالٍ کَانَ سَبَقَ مِمَّا خَلَقَ رَبُّنَا اَللَّطِیفُ بِلُطْفِ رُبُوبِیَّتِهِ وَ بِعِلْمِ خُبْرِهِ فَتَقَ وَ بِأَحْکَامِ قُدْرَتِهِ خَلَقَ جَمِیعَ مَا خَلَقَ فَلاَ مُبَدِّلَ لِخَلْقِهِ وَ لاَ مُغَیِّرَ لِصُنْعِهِ وَ لاٰ مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ وَ لاَ رَادَّ لِأَمْرِهِ وَ لاَ مُسْتَرَاحَ عَنْ دَعْوَتِهِ خَلَقَ جَمِیعَ مَا خَلَقَ وَ لاَ زَوَالَ لِمُلْکِهِ وَ لاَ اِنْقِطَاعَ لِمُدَّتِهِ فَوْقَ کُلِّ شَیْءٍ عَلاَ وَ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ دَنَا فَتَجَلَّى لِخَلْقِهِ مِنْ غَیْرِ أَنْ یَکُونَ یُرَى وَ هُوَ بِالْمَنْظَرِ اَلْأَعْلَى اِحْتَجَبَ بِنُورِهِ وَ سَمَا فِی عُلُوِّهِ فَاسْتَتَرَ عَنْ خَلْقِهِ وَ بَعَثَ إِلَیْهِمْ شَهِیداً عَلَیْهِمْ وَ بَعَثَ فِیهِمُ اَلنَّبِیِّینَ مُبَشِّرِینَ وَ مُنْذِرِینَ لِیَهْلِکَ مَنْ هَلَکَ عَنْ بَیِّنَهٍ وَ یَحْیىٰ مَنْ حَیَّ عَنْ بَیِّنَهٍ وَ لِیَعْقِلَ اَلْعِبَادُ عَنْ رَبِّهِمْ مَا جَهِلُوهُ فَیَعْرِفُوهُ بِرُبُوبِیَّتِهِ بَعْدَ مَا أَنْکَرُوهُ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِی أَحْسَنَ اَلْخِلاَفَهَ عَلَیْنَا أَهْلَ اَلْبَیْتِ وَ عِنْدَهُ نَحْتَسِبُ عَزَانَا فِی خَیْرِ اَلْآبَاءِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ عِنْدَ اَللَّهِ نَحْتَسِبُ عَزَانَا فِی أَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ وَ لَقَدْ أُصِیبَ بِهِ اَلشَّرْقُ وَ اَلْغَرْبُ وَ اَللَّهِ مَا خَلَّفَ دِرْهَماً وَ لاَ دِینَاراً إِلاَّ أَرْبَعَمِائَهِ دِرْهَمٍ أَرَادَ أَنْ یَبْتَاعَ لِأَهْلِهِ خَادِماً وَ لَقَدْ حَدَّثَنِی حَبِیبِی جَدِّی رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَنَّ اَلْأَمْرَ یَمْلِکُهُ اِثْنَا عَشَرَ إِمَاماً مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ صَفْوَتِهِ مَا مِنَّا إِلاَّ مَقْتُولٌ أَوْ مَسْمُومٌ ثُمَّ نَزَلَ عَنْ مِنْبَرِهِ فَدَعَا بِابْنِ مُلْجَمٍ لَعَنَهُ اَللَّهُ فَأُتِیَ بِهِ قَالَ یَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ اِسْتَبْقِنِی أَکُنْ لَکَ وَ أَکْفِیکَ أَمْرَ عَدُوِّکَ بِالشَّامِ فَعَلاَهُ اَلْحَسَنُ عَلَیْهِ السَّلاَمُ بِسَیْفِهِ فَاسْتَقْبَلَ اَلسَّیْفَ بِیَدِهِ فَقَطَعَ خِنْصِرَهُ ثُمَّ ضَرَبَهُ ضَرْبَهً عَلَى یَافُوخِهِ فَقَتَلَهُ لَعْنَهُ اَللَّهِ عَلَیْهِ .)
پاسخ دهید