در حدیثى، پیغمبراکرم ـ صلّى  اللّه  علیه  وآله  وسلّم ـ فرمود: « یا على، اگر بیم آن را نداشتم که مسلمانان درباره ى تو آن کنند که مسیحى ها درباره ى حضرت عیسى ـ علیه السّلام ـ نمودند، درباه ى تو چیزى مى گفتم که به  هر کجا گذر کنى از خاک کف پایت تبرک جویند. »  کافى، ج ۸، ص ۵۷، روایت ۱۸٫ اصل روایت به این صورت است: « لَوْلا أَنْ تَقُولَ فیکَ طَوائِفُ مِنْ أُمَّتى ما قالَتِ النَّصارى فى عیسَى بْنِ مَرْیَمَ، لَقُلْتُ فیکَ قَوْلاً لاتَمُرُّ بِمَلَأٍ مِنَ النّاسِ إِلاّ أَخَذُوا التُّرابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَیْکَ یَلْتَمِسوُنَ بِذلِکَ الْبَرَکَهَ. »؛ (اگر بیم آن رانداشتم که گروه  هاى از امّت من درباره ى تو، آن چه را که مسیحیان درباره ى حضرت عیسى بن مریم گفتند، بگویند، سخنى درباره ى تو مى گفتم که به گروهى ازمدرم نگذرى، مگر این که خاک زیر قدم هاى تو را به عنوان تبرّک بردارند.)

براى اطلاع از منابع این روایت در مدارک اهل سنّت، ر.ک: مجمع الزّوائد هیثمى، ج ۹، ص ۱۳۱؛ المعجم الکبیر طبرانى، ج ۱، ص ۳۲۰؛ شرح نهج البللاغه ابن ابى الحدید، ج ۱۸، ص ۲۸۲؛ شواهد التنزیل حاکم حسکانى، ج ۲، ص ۲۳۳؛ مناقب خوارزمى، ص ۱۲۹؛ ینابیع المودّه قندوزى، ج ۱، ص ۲۰۰، ۳۸۹، ۳۹۱ و ۳۹۳٫

نیز براى اطلاع از منابع بیشتر از مدارک شیعه، ر.ک: خصال، ص ۵۵۷؛ امالى شیخ صدوق ـ رحمه  اللّه ـ ص ۱۵۶، ۷۰۹؛ روضه الواعظین، ص ۱۱۲؛ خاتمه المستدرک میرزاى نورى، ج ۴، ص ۳۳۰؛ کتاب سلیم بن قیس، ص ۴۱۲؛ الغارات، ج ۱، ص ۶۲ و ۶۴؛ مناقب امیر المؤمنین ـ علیه  السّلام ـ محمّد بن سلیمان کوفى، ج ۱، ص ۲۴۹، ۴۵۹ و ۴۹۴؛ ج ۲، ص ۶۱۵؛ المسترشد، ۶۳۴؛ شرح الاخبار قاضى نعمان مغربى، ج ۲، ص ۴۱۱؛ الارشاد، ج ۱، ص ۱۱۷ و ۱۶۵؛ اختصاص، ص ۱۵۰٫

تازه هنوز على ـ علیه  السّلام ـ را معرفى نکرد. بااین که این همه بیانات در این حدیث و احادیث دیگرى فرموده است. فضایل على ـ علیه  السّلام ـ گفتنى نیست، حقّ است اما گفتنى نیست! زیرا ما ضعیفُ العقل و الایمان هستیم و ظرفیت نداریم. اگر بیان مى کرد، بسیارى از مردم کافر مى شدند و عدّه اى معدود ایمان مى آوردند، هم چنان که درباره ى حضرت عیسى مسیح ـ علیه السّلام ـ چنین اتفاق افتاد.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد