توی دل کرُدهای کردستان جا باز کرده بود. هر کس هر کاری می‌خواست بکند، می‌آمد سراغ او. جهاد سازندگی می‌آمد برای پروژه‌های عمرانی‌اش از او مشاوره می‌گرفت. آموزش و پرورش برای کارهای فرهنگی‌اش می‌آمد با او صلاح و مصلحت می‌کرد. خیلی‌هاشان بعدها از فرماندهان قدرتمند جنگ شدند. (اشخاصی مثل شهید همت…)

توی خودهامان که حرف می‌شد، یواشکی و بعضی وقت‌ها علنی، ابا نداشتیم اگر اعتراف می‌کردیم که «بروجردی حاکم بلامنازع کردستان است.»

می‌دانم این حرف‌ها یک کم اغراق‌آمیز است، اما آخر من چیزها از این مرد دیده‌ام که نمی‌توانم این‌طور اعتراف به مرادنگی‌اش نکنم.

منبع: کتاب «همان لبخند همیشگی»؛ شهید میرزا محمد بروجردی- انتشارات روایت فتح

به نقل از: حمید اشراق