منظور از جنگهاى فجار چیست؟
عربهاى جاهلى چهار ماه از سال؛ رجب، ذى القعده، ذى الحجه و محرم را محترم مىشمردند و جنگ در آن را حرام مىدانستند. به نقل زمخشرى در کشّاف ۲/ ۲۶۹ این حکم از بقایاى دین حنیف ابراهیم علیه السلام بوده است. گویند در طول تاریخ عرب چهار بار این قانون شکسته شد و چهار جنگ بزرگ در ماههاى حرام رخ داد. چون این کار قانونشکنى و هتک حرمت ماههاى حرام بود «فجار» نام گرفت که به معناى فجور و حرمتشکنى است. آخرین جنگهاى فجار بین قریش و هوازن در گرفت که چهار سال طول کشید. به نقل ابن اسحاق ۱/ ۱۹۸ پیامبر در این جنگ شرکت کرد و چون کوچک بود تیر به دست عموهاى خود میداد
این مضمون از طریق اهل سنت نقل شده ولى گویا در منابع شیعى نیامده است. وانگهى بر اساس قراینى این حضور بعید به نظر مىرسد، زیرا اولا از نظر کلامى پیامبر قبل از بعثت نیز معصوم بوده و شرکت او در جنگى که فسق و فجور شمرده مىشده بسیار بعید است. ثانیا یعقوبى ۲/ ۱۵ در یک نقل مىنویسد: ابو طالب که در آن دوران سرور بنى هاشم بود نگذاشت احدى از بنى هاشم در آن شرکت کند و گفت: این ستم و تجاوز و قطع پیوند خویشاوندى و حلال شمردن ماه حرام است، نه من در آن شرکت مىکنم و نه احدى از خاندانم.
منبع:پرسمان
پاسخ دهید