ثواب های [شگفت‌انگیزی] که برای عبادات ذکر می شود، فرض کنید گفته می شود اگر کسی یک ختم قرآن کرد، نبوت بین دو پهلوی او قرار می گیرد، یا گفته می شود مثلاً در زیارت سیدالشهداء (ع) هفتاد هزار حج مقبوله هست و… این روایات، ناظر به ظرفیت عبادات است; یعنی می خواهد بگوید از زیارت امام حسین (ع) می شود این قدر بهره برد که در هر قدمش ثواب یک حج عمره به انسان بدهند یا امکان به دست آوردن بیش از هفتادهزار حج مقبوله در یک زیارت امام حسین (ع) وجود دارد؛ نه اینکه هر کسی این قدم را برداشت هفتادهزار حج مقبوله می برد! بلکه ظرفیت عمل را بیان می‌کند.

در قرائت قرآن هم همین طور است. اگر گفته شده: تلاوت قرآن فلان ثواب ها را دارد یعنی می شود با تلاوت قرآن به این ثواب ها رسید. پس سعی کنید خودتان را به این ثواب ها برسانید و این انسان است که باید همت کند تا بر سر این سفره به‌گونه‌ای بنشیند که وقتی از سر سفره برخواست این ثوابها به او رسیده باشد. البته ممکن هم هست که انسان قرآن را یک گونه تلاوت کند که مصداق  «رُبَّ تَالٍ لِلْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ یلْعَنُه‏» بشود و العیاذ بالله قرآن لعنتش کند; این گونه نیست که هر کسی تلاوت قرآن کرد به آن ثواب ها برسد. برای دوستان اهل بیت علیهم السلام که به برکت اهل بیت (ع)، راه قرآن برایشان باز است در ماه رمضان که بیت النور نبی اکرم (ص) است و نور نبی اکرم (ص) و نور قرآن در آن تنزل پیدا کرده است؛ راه رسیدن به قرآن باز است و راحت تر می شود به آن فیوضات رسید.