آیات عظام امام، خامنه‏اى، فاضل و نورى: نشستن او در زیر سایه جایز نیست (مگر در هنگام ضرورت) و بنا بر احتیاط واجب در آفتاب نیز اشکال دارد ولى راه رفتن در زیر سایه اشکال ندارد.[۱]

آیات عظام بهجت و صافى: نشستن او در زیر سایه جایز نیست (مگر در هنگام ضرورت) و بنا بر احتیاط واجب در آفتاب نیز اشکال دارد و راه رفتن در زیر سایه نیز بنا بر احتیاط واجب جایز نیست.[۲]

آیات عظام تبریزى و وحید: نشستن او در زیر سایه و آفتاب بنا بر احتیاط واجب جایز نیست و اگر مضطر شد از نشستن در زیر سایه اجتناب کند ولى راه رفتن در زیر سایه اشکال ندارد.[۳]

 آیه ‏اللّه‏ سیستانى: نشستن او در زیر سایر جایز نیست (مگر در هنگام ضرورت) و بنا بر احتیاط واجب بعد از رفع حاجت، نشستن او هر چند در آفتاب اشکال دارد ولى راه رفتن در زیر سایه اشکال ندارد.[۴]

آیه‏ اللّه‏ مکارم: نشستن او در زیر سایه و آفتاب جایز نیست ولى راه رفتن در سایه اشکال ندارد.[۵]

 

 

پی نوشت ها

[۱] – امام، فاضل و نورى، تعلیقات على‏العروه، ج ۲، الاعتکاف، م ۳۵٫

[۲] – بهجت، وسیله‏النجاه، ج ۱، الاعتکاف؛ صافى، هدایه‏العباد، ج ۱، الاعتکاف.

[۳] – تبریزى و وحید، منهاج‏الصالحین، الاعتکاف، م ۱۰۷۲٫

[۴] – منهاج‏الصالحین، الاعتکاف، م ۱۰۷۲٫

[۵] – مکارم، تعلیقات العروه، ج ۲، الاعتکاف، م ۳۵٫