آیا در قرآن درباره فرزند دار شدن، جنسیت فرزند و عقیم بودن انسان سخنی به میان آمده است؟

پاسخ اجمالی

خداوند در آیاتی از قرآن کریم به یکی از نعمت های بزرگ خود که عطا کردن فرزند به انسان ها است، اشاره کرده و می فرماید: «مالکیّت و حاکمیّت آسمان ها و زمین از آن خدا است هر چه را بخواهد می آفریند به هر کس اراده کند دختر می بخشد و به هر کس بخواهد پسر یا [اگر بخواهد] پسر و دختر -هر دو- را براى آنان جمع می کند و هر کس را بخواهد عقیم می گذارد؛ زیرا او دانا و قادر است».[۱]
در ابتدا، خداوند خود را تنها مالک و صاحب اختیار آسمان ها و زمین (همه عالم) معرّفی می کند و نظام خلقت را منسوب به اراده و مشیت خود می داند. سپس برای اثبات و بیان یک نمونه از سیطره و اراده خود، به مسئله فرزند دار شدن انسان ها اشاره می کند و این موضوع را تحت تعلق مشیّت و خواست الهی معرّفی می کند. در این دو آیه، مردم به چهار گروه تقسیم شده اند:
گروه اول: کسانی که خدا به آنان فقط پسر عطا کرده است.
گروه دوم: آنهایی که فقط دختر نصیبشان شده است.
گروه سوم: افرادی که هم پسر و هم دختر روزیشان شده است.
گروه چهارم: مرد و یا زنی که عقیم بوده و توانایی داشتن فرزند از او سلب شده است.[۲]

منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱]. «لِّلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ  یخَلُقُ مَا یَشَاءُ  یهَبُ لِمَن یَشَاءُ إِنَثًا وَ یَهَبُ لِمَن یَشَاءُ الذُّکُورَ * أَوْ یُزَوِّجُهُمْ ذُکْرَانًا وَ إِنَثًا  وَ یجَعَلُ مَن یَشَاءُ عَقِیمًا  إِنَّهُ عَلِیمٌ قَدِیرٌ»؛ شوری، ۴۹ – ۵۰٫

[۲]. ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۲۰، ص ۴۸۲، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.