نگارنده در این گفتار، با تأکید بر سه اصل توحید (عدم مشابهت خدا با خلق، مبرّا بودن خداوند از نقائص، توقیفیت اسماء و صفات الهى)، این اصول را در برخى از آیات و پاره‌اى از جملات خطبه اوّل نهج‌البلاغه پى می گیرد. در خلال مباحث، بعضى از دیدگاههاى فلاسفه و عرفا نیز نقد و بررسى می شود.