تنافى روایت انتظار الفرج با تعدّى اولوالأمر به رؤساى کشورهاى اسلامى
گزیدههایی از بیانات حضرت آبت الله العظمی بهجت (ره)
بااین که روایت « أَفْضَلُ الْأَعْمالِ، إِنْتِظارُ الْفَرَجِ. »( بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۲۰۸؛ کشف الغمّه، ج ۲، ص ۲۰۷٫)؛ (بهترین اعمال، انتظار فرج است.) به نقل عامّه هم ثابت است، چگونه ممکن است حکومت و سیادت رؤساى کشورهاى اسلامى، اُولُوا الاَْمْر(. اشاره به آیه ى ۵۹ سوره ى نساء که مى فرماید: «یَـآأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوآاْ أَطِیعُواْ اللَّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِى الاْءَمْرِ مِنکُمْ»؛ (اى کسانى که ایمان آورده اید، از خدا و رسول و اولوالامرتان اطاعت کنید.)) باشند؟!اگر چنین است، فَرَج، موجود و حاصل است، دیگر انتظار فرج براى چه، آیا با وجود این همه فرج باز هم فرج مى خواهیم؟!پس « اِنْتِظارِ الْفَرَجْ » یعنى چه؟!
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد
پاسخ دهید