تقوا یعنی ولایت مداری. آن وقت کسی که ولایت علی را، حکومت ائمّه‌ی اطهار را در صدر مسائل زندگی بشر و اوّل فریضه‌ی عالم می‌داند، این باید خیلی دقّت داشته باشد، هم تقوای اقتصادی داشته باشد. هم تقوای فرهنگی داشته باشد. هم تقوای خانوادگی داشته باشد. تقوا از ثمرات ولایت است. لذا فرمود: «فَوَ اللَّهِ مَا شِیعَتُنَا إِلَّا مَنِ اتَّقَى اللَّهَ»[۱] شیعیان ما کسانی هستند که اهل تقوا هستند. شیعیان صفاتی دارند که اگر انسان این صفات شیعه را… مرحوم شیخ صدوق اعلی الله مقامه الشّریف کتابی به نام فضائل الشّیعه دارند. آن‌جا صفات شیعه را در یک کتاب مخصوص، فضیلت‌ها، امتیازات، صفات شیعه را در آن‌جا آورده است و حضرات معصومین علیهم السّلام هم به تناسب فضاها، فضائل شیعه را، چیزهایی را که باید شیعه رعایت بکند، بیان فرمودند. امام حسن عسکری علیه الصّلاه و السّلام بیان جامعی دارد، ما این‌ها را رعایت بکنیم، اهل تقوا باشیم. قول خدا قول است، خدا «أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ» است. بخواهد اکرام بکند…
امام را دیدید که چطور اکرام کرد. دیدید امام را به کجا برد؟ دیدید چه سفره‌ای برای امام پهن کرد. امروز مرز جهاد ما از مرز ایران به سوریه و عراق و یمن رفته است و مرز فرهنگ اهل بیت ما رفته است در نیجریه قربانی می‌دهد و خون هر شهیدی که ریخته می‌شود و با خدا نظر به وجه الله می‌کند امام واسطه است. امام در قطره قطره خون شهدا در ثواب و اعتبار آن سهیم است. این همه جوان‌هایی که در اعتکاف می‌آیند، امام سهیم است و این پرچمداری که بعد از امام توانست این اساس را حفظ بکند و این فضای مذهبی و ولایی و مقابله‌ی با استکبار عالمی که مقابله‌ی با همه‌ی رذالت است…
استکبار عالمی شجره‌ی خبیثه‌ی بنی امیّه مجموعه و کانون همه‌ی بدی‌ها است. منشأ همه‌ی بی‌تقوایی‌ها، همه‌ی دزدی‌ها، همه‌ی ابتذال‌ها، همه‌ی حرام‌زادگی استکبار است، حکومت بد است و منشأ همه‌ی خوبی‌ها ولایت است. از این جهت این را خواستیم بگوییم که: «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ»[۲] هم خودسازی فردی است. هم تقوا خانوادگی است. اعضای خانواده به هم ظلم بکنند، این‌ها نمی‌توانند کرامتی پیش خدا داشته باشند. خدا را احترام بکنیم تا خدا ما را احترام بکند. تقوا احترام به خدا است. «ما لَکُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً * وَ قَدْ خَلَقَکُمْ أَطْواراً»[۳].
[۱]– الکافی (ط – الإسلامیه)، ج ۲، ص ۷۴٫
[۲]– سوره‌ی حجرات، آیه ۱۳٫
[۳]– سوره‌ی نوح، آیات ۱۳ و ۱۴٫
پاسخ دهید