سلام علیکم؛ خداوند می فرماید: «…بادی الرأی…» ابو عمرو این گونه قرائت کرده است: بادیء با همزه یعنی اول الرأی: کسانی هستند که بدون تفکر و دیدن تو را تبعیت کردند که اگر تفکر می کردن از تو پیروی نمی کردند. اما برخی دیگر بدون همزه خوانده اند یعنی ظاهر الرأی که معنایش این است: تو را در ظاهر تبعیت کردند بدون آن که در باطن تدبر و تفکری کرده باشند؟ بالأخره معنای بادی الرأی را نفهمیدم لطفاً توضیح دهید؟ با تشکر.

پاسخ اجمالی

در مورد قرائت «بادئ» با همزه یا «بادی» بدون همزه چند نکته را متذکر می شویم:
اولاً قرائت مشهور «بادی الرأی» یعنی بدون همزه است و فقط ابوعمرو «بادئ» با همزه قرائت کرده است؛ بنابراین همان گونه که در قرآن امروزی نوشته شده است باید توجه اصلی را به معنای «بادی الرأی» معطوف کرد.
ثانیاً همان گونه که محققین تصریح کردند معنای این دو کلمه نزدیک بهم است؛ زیرا ریشه بادئ، بدأ است که به معنای آغاز نمودن است و ریشه بادی بدو است که به معنای آشکار و ظاهر شدن است؛ بنابراین معنای بدأ ملازم با معنای بدو است؛ زیرا چیزی که با او آغاز شود، غالباً ظاهر و آشکار نیز خواهد شد؛ به همین جهت هر یک از این دو کلمه جای دیگری بکار گرفته می شوند.
نکته دیگر این که برخی احتمال داده‌اند که ریشه این دو کلمه یک چیز باشد یعنی «بادی» در اصل «بادئ» بوده است و همزه به دلیل این که آخر کلمه واقع شده و به صورت ساکن  و مخفف تلفظ می شود و ماقبل آن نیز مکسور بوده است تبدیل به یا شده است. [۱]

منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱]ر. ک: طبرسى فضل بن حسن، مجمع البیان فى تفسیر القرآن،ج۵، ص ۲۳۱و ۲۳۲، انتشارات ناصر خسرو – تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۲ ش.