در آیات ۴۰ و ۴۱ سوره یونس کدام یک از آنها به عنوان «ادغام بی غُنّه» به حساب می آید؟

پاسخ اجمالی

ادغام در علم تجوید؛ به معنای مخلوط کردن دو حرف در یکدیگر است به گونه ای که عملاً تبدیل به یک حرف مشدّد شود.[۱]
در همین راستا بخشی از بحث ادغام، مربوط به حرف نون یا تنوین آخر کلمه می باشد که باید با حرف اول کلمه بعدی خود ادغام شود.
در مواجهه با حروف(یرملون)، هنگامی که نون یا تنوین در حروف «یاء»، «میم»، «واو» و «نون»، ادغام شود، همراه با غنّه خواهد بود یعنی حرف ادغام شده از بینی خارج شده و با کشش ادا می‌شود، ولی اگر نون و یا تنوین در حروف «راء» یا «لام» ادغام شود، بدون غنّه ادا می شود.[۲]
بنابر این، عبارتی مانند «مَنْ مَعَهُ»[۳] دارای ادغام با غنّه و آیه ای چون«مَنْ لَا یُؤْمِنُ بِهِ»[۴] دارای ادغام بدون غنّه است.

 منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱]. جزری، محمد بن محمد، التمهید فی علم التجوید، ج ۱، ص ۵۵، ریاض، مکتبه المعارف، چاپ اول، ۱۴۰۵ق؛ ر.ک:«رعایت تجوید در قرائت»، سؤال ۳۶۳۴.

[۲]. همان، ص ۱۵۵ – ۱۵۶٫

[۳]. اعراف، ۱۳۱٫

[۴]. یونس، ۴۰٫