آیت الله شیخ محمّد نهاوندى (۱۲۹۱ـ۱۳۷۱ ق / ۱۲۵۲ـ۱۳۳۰ ش) از عالمان بزرگ سده چهاردهم، مجتهد، مفسّر، ‏اصولى و فقیه است که در خاندانى دانش‌پرور زاده شد. پدرش آیت الله میرزا عبدالرحیم نهاوندى (۱۲۳۷ـ۱۳۰۴ ‏ق) زاده نهاوند بود و پس از گذراندن مقدّمات به نجف رفت و در محضر بزرگانى همچون شیخ انصارى و ‏صاحب جواهر درس آموخت و سرانجام در سال ۱۲۸۹ به ایران بازگشت و به دعوت حاج مولا على کنى در ‏تهران اقامت گزید و تا پایان عمر در مدرسه مروى به تدریس اشتغال داشت.‏