آیات عظام امام، خامنهاى و نورى: اگر برداشتن آن باعث عسر و حرجى  شود که به طور معمول قابل تحمل نیست، مسح بر روى آن کفایت مىکند.[۱]

آیات عظام بهجت و تبریزى: باید آن را براى وضو برطرف سازد و اگر ممکن نباشد، باید وضوى جبیرهاى بگیرد.[۲]

آیه اللّه سیستانى: بنا بر احتیاط واجب باید آن را برطرف سازد و اگر ممکن نباشد، باید تیمم کند.[۳]

آیه اللّه صافى: باید آن را براى وضو برطرف سازد و اگر ممکن نباشد، افزون بر وضوى جبیرهاى تیمم هم بکند.[۴]

آیه اللّه فاضل، مکارم و وحید: باید آن را براى وضو برطرف سازد و اگر ممکن نباشد، وضوى جبیرهاى بگیرد و بنا بر احتیاط تیمم هم بکند.[۵]

 

 

پی نوشت ها


[۱] – امام و نورى، توضیحالمسائل مراجع، م ۳۳۸ ؛ خامنهاى، اجوبه، س ۱۰۱٫

[۲] – استفتا از دفتر معظم له.

[۳] – استفتا از دفتر معظم له.

[۴] – جامعالاحکام، ج ۱، س ۱۰۵٫

[۵] – استفتا از دفتر معظم له.