کسی نمی‌تواند بگوید که تربیت کدام گروه از کودکان سخت تر است؛ امّا والدین در تربیت دو قلوها باید به چند نکته توجّه داشته باشند:

الف. عدم مقایسه

 پدر و مادرها نباید فرزندان دوقلوی خود را با یکدیگر مقایسه کنند و باعث حسادت آن‌ها شوند؛ حتّی توصیه‌ی ما این است که وقتی آن‌ها به مدرسه می‌روند، کلاس‌هایشان از همدیگر جدا باشد؛ چراکه ممکن است در معرض مقایسه‌ی دیگران قرار بگیرند.

ب. عدم یکسان سازی وسایل فرزندان

یکی از آسیب‌هایی که امروزه در تربیت دوقلوها وجود دارد این است که پدر و مادرها می‌خواهند تمام وسایل این دو بچّه یکسان باشد؛ حتّی اسم‌ آن‌ها را آن قدر شبیه یک دیگر انتخاب می‌کنند که برای برخی از افراد سخت است که اسم‌ آن‌ها را تشخیص دهند.

اگر والدین از همان ابتدا فرزندانشان را طوری عادت دهند که با یکدیگر متمایز باشند، در آینده راحت‌تر می‌توانند با آن‌ها کنار بیایند.

ج. توجّه به وجه تمایز فرزندان

در تربیت دوقلوها توجّه به تفاوت‌های فردی هر کدام خیلی حائز اهمّیّت است. ما به پدر و مادرهایی که فرزندان دوقلو دارند توصیه می‌کنیم دفترچه‌ای در اختیار داشته باشند و ویژگی‌ها و اخلاق هر کدام از فرزندانشان را جدا یادداشت کkند؛ مثلاً اگر یکی از بچّه‌ها آرام و دیگری پر شور است؛ آن را یادداشت کنند و برای هریک از کودکان به صورت جداگانه برنامه ریزی کنند. ما با این روش در یک زمان دو تربیت متفاوت را محقق می‌کنیم.

د. مراجعه به یک کارشناس

نکته‌ی آخر این است پدر و مادرهایی که فرزندان دوقلو دارند حتماً باید از نزدیک با یک کارشناس در حوزه‌ی مسائل کودک و نوجوان ارتباط برقرار کنند و از نظرات او در رابطه با تربیت فرزندانشان بهره بگیرند.