ذوالقرنین به عنوان شخصیتی قدرتمند و مؤمن در سوره کهف ظاهر شده است. داستان با محوریت شخص او و اقداماتی است که در سفرهای خود انجام می­دهد. در این قصه از عناصر داستانی به شیوه­ای ادبی و هنری مخصوصاً مکان­هایی که ذوالقرنین به آنجا سفر کرده است و گفتگوهایی که با مردم مناطق مختلف داشته است بهره گرفته شده و در غالب آن­ها مفاهیم ارزشمندی از صفات کارگزاران حکومتی مانند ایمان، تواضع، و… و وظایف آن­ها همچون اجرای عدالت و مدیریت شایسته بیان شده است.

مقاله حاضر با هدف نشان دادن ساختار ادبی قصه و فهم عمیق­تر آیات آن نگاشته شده که در ابتدا عناصر داستانی قصه­ مورد تحلیل قرار گرفته و سپس به ویژگی­های شخصیتی ذوالقرنین و اقداماتی که وی در فرماندهی خود در مناطق گوناگون و در ارتباط با مردم انجام داده است اشاره شده است.