۱ – گفته می‌شود که یکی از شاهان صفوی برای آنکه شهادت امام حسن(ع) را به ۲۸ صفر منتقل کرده تا با شهادت پیامبر(ص) در یک زمان باشد و یا آنکه یکی از شاهان قاجار که تولدش در هفتم ماه صفر بوده، برای آنکه روز تولدش در روز عزا نباشد و بتواند جشن و سروری را به مناسبت آن برقرار کند، به دروغ هفتم صفر را روز تولد امام کاظم(ع) اعلام کرده است!
در این مورد باید گفت که این ادعا را نمی‌پذیریم که چنین تاریخهایی ساخته و پرداخته شاهان صفوی و قاجار باشد، زیرا این نقل‌ها قبل از زمان صفویه و قاجار نیز در منابع وجود داشته است(هرچند بخواهیم نقل دیگر را بپذیریم).
در همین راستا در منابعی که قرنها قبل از صفویه و قاجار نگاشته شده، مشاهده می‌کنیم که تاریخ تولد امام موسى بن جعفر(ع) را روز هفتم ماه صفر سال ۱۲۸هـ.ق اعلام کرده‌اند.[۱] البته در برخی از منابع نیز ولادت آن‌حضرت در ماه ذی حجه سال ۱۲۷ هـ.ق دانسته شده است.[۲]
البته ممکن است برخی از صاحبان قدرت، انگیزه‌هایی داشته باشند که در میان نقلهای مختلف تاریخی، یکی را برجسته‌تر کنند، اما این به معنای دست بردن در تاریخ نیست.

۲ – درباره تاریخ شهادت امام حسن مجتبی(ع) نیز در منابع اسلامی اختلاف نظر دیده می‌شود؛ که مشهورترین آنها ۲۸ صفر سال پنجاه هجری است[۳] و قول ضعیفی هم وجود دارد که می‌گوید شهادت آن‌حضرت در ماه ربیع الاول است که با تعبیر «قیل» نقل شده است.[۴]

 

منبع: اسلام کوئست

[۱]. طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج ۲، ص ۶، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۱۷ق؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب(ع)، ج ‏۴، ص ۳۲۳، قم، انتشارات علامه، چاپ اول، ۱۳۷۹ق؛ شیعى سبزوارى‏، حسن بن حسین، راحه الأرواح، ص ۲۰۹، تهران، اهل قلم‏، چاپ دوم‏، ۱۳۷۸ش.

[۲].  طبری آملی، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص ۳۰۳، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.

[۳]. مناقب آل أبی طالب(ع)، ج ‏۴، ص ۲۹؛ شیخ مفید، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ‏۲، ص ۱۵، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ‏۱، ص ۴۶۱، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق؛ طبرسی، فضل بن حسن، تاج الموالید، ص ۸۲، بیروت، دار القاری، چاپ اول، ۱۴۲۲ق؛ ابن سعد کاتب واقدی، محمد بن سعد‏، الطبقات الکبری‏، ج ‏۱۰، ص ۳۵۴، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ دوم، ۱۴۱۸ق.

[۴]. ابن عبدالبر، یوسف بن عبد الله‏، الاستیعاب فی معرفه الأصحاب، تحقیق: البجاوی، علی محمد، ج ‏۱، ص ۳۸۹، بیروت، دار الجیل، چاپ اول، ۱۴۱۲ق؛ نیشابوری، محمد بن عبد الله، المستدرک علی الصحیحین، تحقیق: عطا، مصطفى عبد القادر، ج ۳، ص ۱۸۵، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۱ق؛ طبرانی، سلیمان بن احمد، أخبار الحسن بن على(ع)، ص ۱۱۶، کویت، دار الأوراد، ۱۴۱۲ق.