علت تأکید حضرت زهرا ـ علیهاالسّلام ـ در این وصیت مهم خود به على ـ علیه  السّلام ـ که: « إِدْفِنّى لَیْلاً. »⁽مستدرک الوسائل، ج۲، ص۲۹۰ و ۳۰۵؛ بحار الانوار، ج۴۳، ص۱۷۹؛ ج۷۸، ص۳۹۰؛ ج۱۰۰، ص۱۸۵٫⁾؛ (مرا شبانه دفن کن.) و این که راضى نیستم کسانى که به من ظلم کرده اند در تشییع جنازه ام حاضر شوند؛ و اگر توانایى عمل به آن را ندارى، به زبیر وصیت کنم، زیرا او هم با من خویش است و هم توانایى آن را دارد؛ تمام این ها براى اعلام جدایى و نارضایتى از دستگاه حاکمه و طبلِ مخالفتى بود که صداى آن تا روز قیامت براى مسلمان و کافر ثابت و باقى است، و بیانگر آن است که چه ظلم هایى بر آن حضرت روا داشتند و دومى در خانه ى او را آتش زد، با این که به او گفتند: « إِنَّ فیها فاطِمَهَ. » فاطمه ـ علیهالسّلام ـ در خانه است. و او گفت: « وَ إِنْ » هر چند فاطمه ـ علیهالسّلام ـ در خانه باشد، آتش بزنید.بحار الانوار، ج۲۸، ص۳۵۶٫

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد