آیا در قرآن راجع به بزرگ نمایی و کوچک نمایی مسائل، مطلبی وجود دارد؟

پاسخ اجمالی

قرآن کریم در ارتباط با بزرگ نمایی یا غلوّ در مورد آنچه به خود مربوط است، همچنین در موضوع کوچک نشان دادن اعمال و کارهای دیگران از سوی گروهی تنگ نظر چنین می فرماید:
۱ – نهی از بزرگ نمایی: «قُلْ‏ یا أَهْلَ‏ الْکِتابِ‏ لا تَغْلُوا فِی‏ دِینِکُمْ‏ غَیْرَ الْحَقِ‏»؛[۱] بگو: «اى اهل کتاب! در دین خود، غلوّ (و زیاده روى) نکنید! و غیر از حق نگویید!
این آیه در ارتباط با مشرکانی است که در مورد حضرت عیسی(ع) غلوّ و زیاده روی کردند؛ در این آیه به پیامبر(ص) دستور می دهد که به دنبال روشن شدن اشتباه اهل کتاب در زمینه غلو درباره پیامبران الهى با استدلالات روشن از آنها دعوت کند که از این راه رسماً باز گردند.[۲]
۲ – نهی از کوچک نمایی: «الَّذینَ یَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعینَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ فِی الصَّدَقاتِ وَ الَّذینَ لا یَجِدُونَ إِلاَّ جُهْدَهُمْ فَیَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیم»؛‏[۳] آنان که در رابطه با صدقات از مؤمنانی ‏که [افزون بر صدقه واجبشان از روى رضا و رغبت‏] صدقه [مستحبى‏] می پردازند، عیب جویى می کنند، و کسانى که جز به ‏اندازه قدرتشان [مال دیگری برای انفاق‏] نمی یابند را مسخره ‏می کنند؛ خدا هم‏ آنان را به سخره خواهد گرفت (کیفر مسخره ‏آنان را خواهد داد) و براى آنان عذابی ‏دردناک خواهد بود.

 منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱]. مائده، ۷۷٫

[۲]. ر.ک: طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏۶، ص ۷۶ ، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏۵، ص ۴۰ – ۴۱، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.

[۳]. توبه، ۷۹.