از اوایل قرن سوم هجری، حمله­های اقوام شمالی – نورمن­ها-­ به اروپا آغاز گردید. این اقوام خشن و توانا در جنگ، قسمت­های زیادی از اروپا را غارت کردند که در نتیجه آن، کشورهایی مانند فرانسه و انگلیس تضعیف و تجزیه شدند. دولت امویان آندلس نیز از این حمله­ها بی­نصیب نماند و دریانوردان وایکینگ چندین مرتبه به اسپانیا حمله کردند. دولت امویان آندلس در این حمله­ها، متحمل خسارات زیادی شد اما به سبب وجود حکومتی نیرومند و متمرکز به سرعت توانست نقاط ضعف دفاعی خود را برطرف سازد. تأسیس نیروی دریایی منسجم دولتی و تقویت سواحل رودها و دریای غربی از فعالیت­های امویان آندلس برای جلوگیری از حمله نورمن­ها بود که بعدها عاملی مهم در جهت پیشرفت تجارت دریایی آندلس گردید. این پژوهش به دنبال روشن سازی روابط امویان آندلس ونورمن­ها و تأثیر این روابط بر امویان آندلس است.