دوران امامت امام هادی(ع) با برخوردهای اعتقادی، مناقشه‌های علمی، تبعیضهای قومی، فشارهای اقتصادی و سیاسی، و هرج و مرج گرایی دولتمردان عباسی مصادف بود، که قلمرو حکومت آنان را به صحنه درگیریهای مختلف گروه‌ ها، احزاب و جنبشها مبدل ساخت. این جنبشها را از حیث انگیزه دینی یا غیر دینی به دو دسته «آشوب» و «نهضت» میی توان تقسیم کرد.

آشوبها با اهداف قدرت طلبانه و فتنه جویانه و نهضتها که از سوی علویان به وقوع می‌ پیوست، با انگیزه‌های حق گرایانه صورت می پذیرفت. این نوشتار نگاهی گذرا به این حرکتها دارد.

 

دانلود متن کامل مقاله، در قالب پی دی اف

 منبع: سخن تاریخ