ابن عباد ملقب به کافی الکفاه، ادیب و سیاست‌مدار سده چهارم هجری، توانمند در کشورداری و نظم و نثر عربی بوده است. گزارش‌‌هایی از مخالفت وی با پزشکان و دانش پزشکی وجود دارد، اما در عین‌حال نامه‌ای در دیوان رسائل الصاحب مشتمل بر مطالب طبی است و نشان‌دهنده آشنایی نه‌چندان اندک صاحب بن عباد با مبانی طب و اسباب و علامات بیماری‌‌ها. این مقاله با بررسی محتوای رساله یاد شده و تطبیق با منابع پزشکی سده‌‌های میانه، دانسته‌‌های طبی صاحب بن عباد را می‌سنجد و دلیل مخالفت‌‌های وی با پزشکان و دانش پزشکی را نیز جستجو می‌نماید. یافته‌‌ها نشان می‌دهد نویسنده این رساله آگاه از مبانی طب در عصر خویش بوده و نظرات خویش را مبتنی بر منابع پزشکی موجود در آن عصر ارائه کرده است. به‌نظر می‌رسد مخالفت وی با پزشکان و دانش پزشکی نیز ریشه در گرایش‌‌ها و مطالب فلسفی پزشکان و دانش پزشکی داشته است.