حضانت اطفال موضوع مهمی است که از دیر زمان مورد بحث و بررسی فقیهان و حقوق دانان بوده است. در این مقاله به اثبات رسیده است که حضانت نوعی از ولایت است که شارع متعال برای پدر و مادر در طول یکدیگر قرار داده است و «حق» نیست که قابل اسقاط باشد، بلکه یک «تکلیف» است و آنان نمی توانند از خود سلب مسوولیت نمایند. اگر چه شیردادن حق است و مادر می تواند آن را اسقاط نماید، ولی قانونگذار مواردی را برای سقوط حضانت پیش بینی کرده است؛ و نیز با بیان مطالب مربوطه دیگر، به اثبات رسیده است که حضانت اولاد نامشروع بر عهده پدر و مادر طبیعی اوست نه آحاد جامعه و یا دولت اسلامی؛ فقط بین آنها توارث وجود ندارد و در سایر احکام مانند اولاد قانونی است.