امامت از مسائل بسیار مهم است که فهم دقیق مفهوم آن بسیارى از اختلافات را مرتفع مىسازد. نویسنده در این مقاله، با استناد به روایات ذیل آیه ملک عظیم، مقام امام را افتراض الطاعه معرّفى مىکند و پس از بررسى معناى لغوى ملک، مفهوم و حقیقت مالکیّت را توضیح می‌دهد و بیان مىکند: ملک عظیم ناظر به مراتب است و صاحب ملک عظیم مرتبه بالاى استیلا را دارد که عظیمتر از درک و تصوّر ماست. در بیان معصوم۷ از ملک عظیم به طاعه الله المفروضه، الامامه و الخلافه تعبیر شده است. نگارنده این معانى و چند معناى دیگر را در تفاسیر شیعه و اهل تسنّن بررسى مى کند.

در ادامه، تفسیر ملک عظیم به ولایت تکوینى که با عنوان ولایت بر هدایت تعبیر شده ـ و مالکیّت امام به حکم و قضا و نیز تفسیر ملک عظیم به ملک آخرت و نیز ارتباط و نسبت آن با نبوّت بررسى شده است.