دو فرزند دو قلوی دارم که هشت ساله هستند. آنها در انجام کارهای خود، مخصوصاً در شیطنت ها با یکدیگر همراهی میکنند و سعی میکنند کاری انجام دهند که ما را عصبانی کند. چگونه باید با آنها برخورد کرد؟
والدین در این مورد باید به سه نکته توجّه داشته باشند:
الف. برنامهریزی برای فرزندان
اوّلین نکته این است که والدین برای بچّهها برنامه داشته باشند؛ زیرا اگر آنها به حال خود رهاء شوند، برنامه ریزی میکنند که چطور خواستهی خود را به پدر و مادر تحمیل کنند.
پدر و مادر میتوانند در چند محور برای فرزندانشان برنامه داشته باشند که از جملهی آن: انجام تکالیف، بازی و ارتباط با همسالان است.
ب. برقراری پیوند عاطفی
والدین میتوانند با ایجاد یک پیوند عاطفی میان فرزندان، از این مشکل جلوگیری کنند؛ البته باید توجّه داشت که در این باره نباید زیاده روی کرد؛ چراکه ممکن است بچّهها پر توقّع شوند.
ج. تذکّر انفرادی
اگر فرزندی دچار اشتباه شد، پدر و مادر باید آن را به صورت انفرادی به او تذکر دهند، زیرا تأثیر نصیحت انفرادی خیلی بیشتر از نصیحتهای جمعی است.
پاسخ دهید