«ماه رجب»، ماه امیرمؤمنان و «ماه شعبان» منسوب به پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله وسلم است و «ماه رمضان» ماه خدا است که مخصوص امت پیامبر مىباشد؛ این مسائل را توضیح دهید.
براساس روایات «ماه رجب»، ماه تقویت ارتباط با خداوند است و در «ماه شعبان» صلوات بر محمد و آل محمد و التزام به سنت پیامبر صلىاللهعلیهوآله بسیار سفارش شده است. در «ماه رمضان»، قابلیت ضیافت الهى و بخشش امت در هر شبانه روز مطرح است که نقطه اوج آن، شب قدر و شب عید فطر است.
پیامبر خدا صلىاللهعلیهوآله فرمود: «رجب ماه خدا، شعبان ماه من و ماه رمضان، ماه امت من است».[۱]
روایات در این زمینه مختلف است؛ بعضى، ماه رجب و ماه رمضان، ماه خدا معرفى شده است. البته در حقیقت تمامى این ماهها، متعلق به خداوند است؛ لکن بعضى از ماهها، ویژگى خاصى دارند. در برخى دیگر، ماه رجب به امام على علیهالسلام نسبت داده شده و این ممکن است به جهت تولد آن حضرت در این ماه باشد و یا اشاره به مقام ولایت باشد. ارتباط صحیح و حقیقى با خداوند، جز از طریق ولایت ممکن نیست؛ زیرا «ولایت» انسان را به «نبوت» متصل مىگرداند و «نبوت» نیز ما را به «توحید» مرتبط مىکند. این حقیقت در «شب قدر» براى اولیاى الهى کشف مىشود؛ به طورى که ملائکه و روح، مقدّرات عالم را بر قلب مبارک امام زمان(عج) نازل مىکنند. در حدیثى آمده است: «با سوره قدر بر ولایت ما ائمه استدلال کنید».[۲]
بنابراین چون این امت با اقتدا به رسول خدا صلىاللهعلیهوآله و حضرت على علیهالسلام، مىتوانند به بالاترین مقامات توحیدى و معنوى نایل شوند و این معنا در ماه رمضان امکانپذیرتر است؛ لذا ماه رمضان به ماه خدا نامیده شده است و به جهت شرافت این ماه براى امت و آمرزش گناهان و پاک شدن بندگان، به ماه امت نیز نسبت داده شده است.[۳]
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها
نویسنده:گروه مؤلفان
[۱] – شیخ صدوق، فضائل الاشهر الثلاثه، تحقیق میرزا غلامرضا عرفانیان، چاپ نجف، ص ۲۴، ح ۱۲٫
[۲] – الکافى، ج ۱، ص ۲۴۹٫
[۳] – وسائلالشیعه، ج ۱۰، انتشارات آل البیت، ص ۴۷۵، ح ۹ و ص ۴۸۰، ح ۱۶٫
پاسخ دهید