چرا بخشش خداوند نصیب حال برادران حضرت یوسف(ع) گردید، با توجه به آن که ایشان پس از آزار و ضرب و شتم آن حضرت قصد کشتن ایشان را هم داشتند؟

پاسخ اجمالی

رحمت خدای متعال بسیار گسترده است،[۱] و بسیاری از گناهان را می بخشد؛ از این رو در مورد پرسش با توجه به این که صاحبان حق نسبت به ستمی که بر آنان رفته بود، گذشت را پیشه ساختند، بخشیدن خدایی که ارحم الراحمین  است، عجیب نخواهد بود.
حضرت یوسف(ع) که بیشترین ستم به او روا شده بود، از خودگذشتگی نشان داده و برادرانش را بخشید.
در این باره قرآن کریم به نقل از یوسف می فرماید: «او گفت: امروز ملامت و توبیخى بر شما نیست! خداوند شما را می بخشد و او مهربان ترین مهربانان است».[۲]
بر اساس این آیه، یوسف(ع) حاضر نبود شرمندگى برادرانش ادامه یابد، و یا این که احتمالاً این معنا به ذهنشان خطور کند که ممکن است یوسف در صدد انتقام از آنان باشد و با این عبارات به آنان امنیت و آرامش خاطر داد. سپس براى این که خاطرنشان کند که نه تنها حق او بخشوده شده است، بلکه حق الهى نیز در این زمینه با این ندامت و پشیمانى قابل بخشش است، فرمود: خداوند غفور و بخشنده است، و حتى براى اثبات این ادعا، به این واقعیت استدلال کرد که پروردگار «ارحم الراحمین» است.[۳]
قراین نشان می دهد که پدرشان نیز از آنان گذشت کرده بود، پس حق الناسی بر گردن آنان نبود و استحقاق بخشیده شدن از طرف خدا را نیز داشتند.
آنان به گناه خود اعتراف کردند و از پدر خواستند تا براى ایشان آمرزش طلب کند. گفتند: «پدر! از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه، که ما خطاکار بودیم»، [یعقوب(ع)] گفت: «بزودى براى شما از پروردگارم آمرزش می طلبم، که او آمرزنده و مهربان است».[۴]

 منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱]. بقره، ۱۱۵٫

[۲]. یوسف، ۹۲٫

[۳]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏۱۰، ص ۶۳ – ۶۴، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.

[۴]. یوسف، ۹۷ – ۹۸٫