درروایت داریم که ده مرتبه قبل از طلوع آفتاب وده مرتبه قبل از غروب این دعارا بخوانید؛ “لاإلهَ إلّاالله وحدَه لاشریکَ له، له المُلک و له الحمد، یُحْیی وُیمیتُ و یمیتُ ویُحیی وهو حیٌّ لا یموتُ، بِیَدِه الخَیْر و هو علی کلِّ شیءٍ قدیر“.
بسیاری از معنویات انسان با این دعا درست میشود، اگر با اعتقاد و توجه گفته شود افسردگی ها با این دعا برطرف می شود، به شرط اینکه از روی امتحان خدا نباشد! باید از امتحان کردن خدا دست برداریم! بسیاری از خوبان ما هنوز هم خدا را امتحان می کنند؛ اینکه بعضی می گویند این دعا را بخوان ببین چه میشود؟ این امتحان کردن خداست! باید با تمام وجود إنَّ الله علی کلّ شیءٍ قدیر (خداوند بر همه چیز قادر و تواناست) را قبول داشت.
بدترین سخن این است که گفته شود دعا کردم و نشد! زیارت رفتم و نشد! این نشد گفتن ها خطرناک است! این نا امیدی ها و این نحو برخورد با دعا و توسلات خطرناک و شیطانی است! هیچ دعا کننده ای دست خالی برنمی گردد؛ اگر به صلاحش باشد همان را به او می دهند و اگرهم به صلاحش نباشد، بهتر از آن را به او می دهند.
پاسخ دهید