حتما شنیده اید که امیرالمومنین مولا علی علیه السلام بارها در جمع مردم فرموده اند: از من سوال کنید پیش از آن که مرا از دست بدهید. هرچند متاسفانه سوالاتی که از ایشان علیه السلام شده و در تاریخ ثبت گردیده است، نشان از بی توجهی مردم در استفاده از این فرصت بزرگ دارد، اما پس از ایشان کسی پیدا نشد که چنین ادعایی بنماید و خود را پاسخ گوی هرنوع سوالی معرفی کند، مگر آن که سرافکنده گردد.
روزی “سبط بن جوزی” (۱) بر فراز منبر چنین گفت: از من سوال کنید پیش از آن که مرا از دست بدهید.
خانمی از وی چنین سوال کرد: آیا درست است که علی (علیه السلام) در یک شب خود را برای تشییع و تدفین “سلمان” رساند و امور کفن و دفن “سلمان” را انجام داد؛ اما جسد “عثمان” سه روز در زباله دانی بقیع افتاده بود و با وجود حضور علی (علیه السلام) در مدینه، ایشان برای کفن و دفن وی کاری انجام نداد؟
ابن جوزی گفت: بله، درست است.
زن گفت: در این صورت حتما یکی از آن دو (عثمان یا علی علیه السلام) خطا کار بوده است.
ابن جوزی گفت: اگر تو بدون اجازه همسرت از خانه خارج شده ای، لعنت خدا برتو باد، و اگر با اجازه او از خانه بیرون آمده ای، لعنت خدا بر او باد.
زن جواب داد: آیا “عایشه” با اجازه پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) برای جنگ با “علی” (علیه السلام) از خانه خارج شد، یا بدون اجازه ایشان؟ (۲)
این جا بود که ابن جوزی درمانده شد. (۳)
آری! فرصت ها چون ابر درگذرند، اگر در زمان امیرمومنان علی علیه السلام قدر حضور ایشان شناخته می شد، شاید امروز بسیاری از مسایل بشر به علم الهی آن امام و خلیفه راستین رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم، حل گردیده بود. به راستی چه کسی سزاوار تکیه زدن بر کرسی زعامت و رهبری ست، کسی که کلید حل تمام مسایل در دست اوست، یا کسانی که بارها و بارها به عجز و ناتوانی خود اعتراف کرده اند؟ چه کسی پس از رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم کنار زده شد، و چه کسانی سکان هدایت جامعه را به دست گرفتند؟ اگر امور از ابتدا دردست دانایان قرار می گرفت، آیا امروز اوضاع بشریت بدین گونه رقم می خورد؟ افسوس…
منبع:پرسمان
پی نوشت ها:
۱- “سبط بن الجوزی” از علمای بزرگ اهل سنت است. کتاب “تذکره الخواص” از اوست. وی در سال ۶۵۴ه.ق درگذشته است.
۲- منظور جنگ “جمل” است که طی آن “عایشه” سوار بر شتر فرماندهی گروهی را در جنگ با امیرمومنان علی علیه السلام برعهده داشت. این در حالی بود که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرموده بودند: ای علی! جنگیدن با تو نبرد با من است. گوشه ای از منابع این حدیث مشهور:
الف- مسند احمد، جلد۲، صفحه۴۴۲
ب- سنن ترمذی، جلد۵، صفحه۶۹۹، حدیث۳۸۷۰
ج- سنن ابن ماجه، جلد۱، صفحه۴۵، حدیث۱۵۲
د- مستدرک حاکم، جلد۳، صفحه۱۴۹
ه- ینابیع الموده، صفحه۱۳۰
و- مجمع الزوائد، جلد۹، صفحه۱۲۱
۳- الصراط المستقیم، علی بن یونس العاملی، جلد۱، صفحه۲۱۸، ناشر: المکتبه المرتضویه لاحیاء الآثار الجعفریه
پاسخ دهید