حاکم نیشابوری ( متوفای ۴۰۵ هـ ) از داود بن ابو صالح نقل می‏کند :
روزی مروان حَکَم دید که شخصی صورت خود را بر قبر پیامبر ( ص ) گذاشته است ، با شتاب سوی او آمد و گردن او را گرفته ، از جای بلند کرد و گفت: می‏دانی چه می‏کنی ؟! منظور وی این بود که چرا به زیارت سنگ و کلوخ آمده ای ! زائر که ابو ایوب انصاری – از صحابه پیامبر ( ص ) – بود گفت: آری خوب می‏دانم که چه می‏کنم ! من هرگزبه زیارت سنگ نیامده‏ام ، بلکه به‏زیارت پیامبر ( ص ) آمده‏ام.
از رسول‏اللّه ( ص ) شنیدم که فرمود: «بر دین خدا گریه نکنید اگر متولّیانش اهل بودند ، و آنگاه که نااهلان برآن حکم راندند ،برایش بگریید .»
جالب است که این حدیث را حاکم و ذهبی هر دو صحیح می‏دانند!
از این رخداد تاریخی به‏خوبی روشن می‏شود که ریشه این تفکّر از بنی‏امیه و به خصوص مروان بن حکم؛ همان طرد شده رسول‏اللّه ( ص ) است .(مستدرک حاکم ، ج‏۴ ، ص ۵۶۰)

منبع:پرسمان