هنگامی که تو در لطف خدای متعال تأمّل کنی، و سپس در این‌که او از تو طهارت مکانت را –که نزدیک تو است- خواسته است و [نیز] لباسی که به بدنت چسیده است، و بدنت که قشر و پوستی است برای حقیقت تو، [پس از تأمّل در این مطلب] با علم یقینی خواهی فهمید که:

او طهارت قلب و روح را از پلیدی‌ها و کثافات معنوی –که قابل قیاس با کثافات ظاهری نیست- مُهمل نمی‌گذارد!

منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۱۲۵